ómbringe

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich bring get óm	mer ich bring get óm	det ich get ómbring	ich höb get ómgebrach
IPA	/ɪʝ brɪ̀ŋ ʝæd 'ʊ́m/	/mær‿ɪ̽ʝ brɪ̀ŋ ʝæd 'ʊ́m/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ʊ́mbrɪ̀ŋ/	/ɪç‿œ̽b ʝæd ʊ́mɣəbrax/

ómbringe /ʊ́mbrɪ́ŋe/

1. (euvergenkelik) mit wäörd emes daohaer perbere te bringe det t'r get duit

   Dae mèndje mich óm te kónne bringe door e verhaol aaf te staeke, meh dao trooj ich neet in.

2. (óneuvergenkelik) (reflexief) zichzelf doeadmake, zichzelf 't laeven aafnumme, zelfmaord begaon
3. (synoniem) (euvergenkelik) (euverdrechtelik) anger waord veur vermaore
4. (synoniem) (euvergenkelik) (ajerwèts) anger waord veur róndjbringe

   Ich bön benuudj waem hie noe de gezètten ómbringk.

Aafbraeking

• óm-bring-e

Aafleijinge

• ómbringing

Verwantje wäörd

• [1] euvertuge, ómhaole, ómkalle

Samestèlling

• óm- + bringe

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ómbring		ómbrings		ómbringk		ómbringe	ómbringen	ómbringk		ómbringe	ómbringen	ómbringendj
	IPA	/ʊ́mbrɪ̀ŋ/		/ʊ́mbrɪ̀ŋ̊s/	/ʊ́mbrɪ̀ŋz/	/ʊ́mbrɪ̀ŋ̊kʲ/	/ʊ́mbrɪ̀ŋgʲ/	/ʊ́mbrɪ́ŋe/	/ʊ́mbrɪ́ŋen/	/ʊ́mbrɪ̀ŋ̊kʲ/	/ʊ́mbrɪ̀ŋgʲ/	/ʊ́mbrɪ́ŋe/	/ʊ́mbrɪ́ŋen/	/ʊ́mbrɪ́ŋeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ómbrach		ómbrachs		ómbrach		ómbrachte	ómbrachten	ómbrach		ómbrachte	ómbrachten	ómgebrach
	IPA	/ʊ́mbrax/	/ʊ́mbraɣ/	/ʊ́mbraxs/	/ʊ́mbraɣz/	/ʊ́mbrax/	/ʊ́mbraɣ/	/ʊ́mbraxtə/	/ʊ́mbraxtən/	/ʊ́mbrax/	/ʊ́mbraɣ/	/ʊ́mbraxtə/	/ʊ́mbraxtən/	/ʊ́mɣəbrax/	/ʊ́mɣəbraɣ/
gebi-jjendje wies	sjrif			bring óm!				bringe-v'r óm		bringtj óm!
	IPA			/brɪ̀ŋ ʊ́m/				/brɪ́ŋever ʊ́m/		/brɪ̀ŋɟ ʊ́m/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ómbringe	ómbringen	ómgebring ó		ómbringe	ómbringen	ómbringentaere		ómbringentaeren		ómgebringe		ómgebringen
	IPA	/ʊ́mbrɪ́ŋe/	/ʊ́mbrɪ́ŋen/	/ʊ́mɣəbrɪ̀ŋ/		/ʊ́mbrɪ́ŋe/	/ʊ́mbrɪ́ŋen/	/ʊ́mbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/		/ʊ́mbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/		/ʊ́mɣəbrɪ́ŋe/		/ʊ́mɣəbrɪ́ŋen/

In anger spraoke

[2]

Frans: se suicider Grieks (nuuj): αυτοκτονώ(el:) Ingels: commit suicide, kill oneself Nederlandjs: zelfmoord plegen

Pruus: Selbstmord begehen Spaans: suicidarse Zweeds: begå självmord

[3]

• Nederlandjs: ombrengen
• Pruus: umbringen

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ómbringe ó /ʊ́mbrɪ́ŋe/

1. (gerundium) gerundium II van ómbringe
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• óm-bring-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ómbringe	ómbringen	—
	IPA	/ʊ́mbrɪ́ŋe/	/ʊ́mbrɪ́ŋen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ómbringe	ómbringen	—
	IPA	/ʊ́mbrɪ́ŋe/	/ʊ́mbrɪ́ŋen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

ómbringe /ʊ́mbrɪ́ŋe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ómbringe (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ómbringe (in naevezats)

Aafbraeking

• óm-bring-e

Variaasje

• (in houfzats) bringe óm