kinne

Mofers

Wirkwaord

Lemma

kinne /kʲɪ́ne/

1. (euvergenkelik) euver of van get of emes get wete, get euver get of emes gelieërd höbbe, kinnis höbbe van get
2. (euvergenkelik) bekindj of vertroewdj zeen mit get

   Ich kin Faasj nag good van vreuger.

3. (euvergenkelik) (emes ~ aan) emes trögkkinne door zeker (uterlike) kinmirke

   Dae haet zón doeksnaas ein; dao kins te dem ouch aan.

Raod

't Versjil tösse "kinne" en "kónne" waerdje ieëre good gehandjhaaf (veur gans toette ginneraasje gebaoren in ±1930), mer allewiel beginne dees twieë wirkwäörd doorein te loupe. Hiebie valle de wirkwäörd samen en make de vörm innen hujigen tied van "kónne" plaats veur die van "kinne", en inne vergangen tied de vörm van "kinne" veur die van "kónne":

• Doe kóns väöl zègke, mer hae duit waal waat 'm gezag wuuert. > Doe kins väöl zègke ...
• Ich kanj/kindje 'm neet trögk van die foto. > Ich kós 'm neet trögk van die foto.

't Blief aevel stielvol dit óngersjied aan te hange, went dao zeen nag ummer (ouch jóng) spraekers die dit doon.

Aafbraeking

• kin-ne

Variaasje

• †kènne (?)

Aafleijinge

• kinner, kinnis
• kinmirk, kinteiken
• bekinne, erkinne, goodkinne, herkinne, óntkinne, toekinne, trögkkinne, verkinne

Verwantje wäörd

• wete

Zagswies

• Det wiltj gekandj zeen.
• emes van aanzeen kinne
• emes/get van binnen en van boete kinne
• emes van gezich kinne (naodrök op gezich): emes trögkkinne, meh dem ziene naam neet wete (vergeliek: emes van naam kinne)
• emes van naam kinne: de naam van emes kinne, meh neet wete wie d'r oetzuutj (vergeliek: emes van gezich kinne)
• get oeterein kinne: 't versjil tösse twieë dinger
• emes op 'n äörtje kinne
• Waat de boer neet kintj, det (vr)itj t'r neet: Luuj aete döks neet waat zie nannoeatj gadj höbbe.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 188.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	kin		kins		kintj		kinne	kinnen	kintj		kinne	kinnen	kinnendj
	IPA	/kʲɪ̀n/		/kʲɪ̀n̥s/	/kʲɪ̀nz/	/kʲɪ̀ɲ̊c/	/kʲɪ̀ɲɟ/	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/kʲɪ̀ɲ̊c/	/kʲɪ̀ɲɟ/	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/kʲɪ́neɲɟ/
vergangen tied	sjrif	kanj		kanjs		kanj		kanje	kanjen	kandj		kanje	kanjen	gekandj
	IPA	/kàɲ/		/kàɲ̊s/	/kàɲz/	/kàɲ/		/káɲə/	/káɲən/	/kàɲɟ/ †/káɲɟ/		/káɲə/	/káɲən/	/ɣə'kàɲɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			kin!				kinne-v'r		kintj!
	IPA			/kʲɪ̀n/				/kʲɪ́never/		/kʲɪ̀ɲ̊c/	/kʲɪ̀ɲɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	kinne	kinnen	gekin ó		kinne	kinnen	kinnentaere		kinnentaeren		gekinne		gekinnen
	IPA	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/ɣə'kʲɪ̀n/		/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/kʲɪ́nen̥'tɛ̀:re/		/kʲɪ́nen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'kʲɪ́ne/		/ɣə'kʲɪ́nen/

Raod

De pseudo-sterke vörm van dit wirkwaord waeren allewiel meis vervange dore zwake vörm, die m'n inne verveuging van 't lemma hie-ónger trögk kan vinje.

In anger spraoke

[1]

Frans: connaître Ingels: know(en:) Nederlandjs: kennen(nl:) Pools: umieć(pl:), znać(pl:)

Pruus: kennen Spaans: saber, conocer(es:) Zweeds: känna till

[2]

Frans: connaître Ingels: know(en:) Nederlandjs: kennen(nl:) Pools: umieć(pl:), znać(pl:)

Pruus: kennen Spaans: conocer(es:) Zweeds: känna

[3]

• Nederlandjs: herkennen^(nl:)

Wirkwaord

Lemma

kinne /kʲɪ́ne/

1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑kienne

Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking

• kin-ne

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 188.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	kin		kins		kintj		kinne	kinnen	kintj		kinne	kinnen	kinnendj
	IPA	/kʲɪ̀n/		/kʲɪ̀n̥s/	/kʲɪ̀nz/	/kʲɪ̀ɲ̊c/	/kʲɪ̀ɲɟ/	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/kʲɪ̀ɲ̊c/	/kʲɪ̀ɲɟ/	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/kʲɪ́neɲɟ/
vergangen tied	sjrif	kindje	kindjen	kindjes		kindje	kindjen	kindje	kindjen	kindje	kindjen	kindje	kindjen	gekindj
	IPA	/kʲɪ̀ɲɟe/	/kʲɪ̀ɲɟen/	/kʲɪ̀ɲɟes/	/kʲɪ̀ɲɟez/	/kʲɪ̀ɲɟe/	/kʲɪ̀ɲɟen/	/kʲɪ̀ɲɟe/	/kʲɪ̀ɲɟen/	/kʲɪ̀ɲɟe/	/kʲɪ̀ɲɟen/	/kʲɪ̀ɲɟe/	/kʲɪ̀ɲɟen/	/ɣə'kʲɪ̀ɲɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			kin!				kinne-v'r		kintj!
	IPA			/kʲɪ̀n/				/kʲɪ́never/		/kʲɪ̀ɲ̊c/	/kʲɪ̀ɲɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	kinne	kinnen	gekin ó		kinne	kinnen	kinnentaere		kinnentaeren		gekinne		gekinnen
	IPA	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/ɣə'kʲɪ̀n/		/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	/kʲɪ́nen̥'tɛ̀:re/		/kʲɪ́nen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'kʲɪ́ne/		/ɣə'kʲɪ́nen/

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

kinne ó /kʲɪ́ne/

1. (gerundium) gerundium II van kinne
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

De vörm vanne twieë wirkwäörd "kinne" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• kin-ne

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	kinne	kinnen	—
	IPA	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	kinne	kinnen	—
	IPA	/kʲɪ́ne/	/kʲɪ́nen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

kinne /kʲɪ́ne/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kinne
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kinne

Raod

De vörm vanne twieë wirkwäörd "kinne" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• kin-ne