verkalle

Mofers

Wirkwaord

Lemma

verkalle /və̽r̥'kálə/

1. (óneuvergenkelik) (reflexief) 'n oetspraok doon die me neet wól make, get zègke waat me neet gemèndj haw te zègke

   Verkal dich noe meh neet, went die wete die alles nag veur die moder 't wètj.

2. (óneuvergenkelik) (reflexief) get verkieërd oetspraeke, klanke neet tegooj nao boete bringen of wäörd verwèssele bie 't kalle

   Meister Jo verkaldje zich ummer en zag "kluuerpaat" veur "kluuerplaat".

Aafbraeking

• ver-kal-le

Aafleijinge

• verkalling

Verwantje wäörd

• verraoje, verspraeke

Samestèlling

• ver- + kalle

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	verkal		verkals		verkaltj		verkalle	verkallen	verkaltj		verkalle	verkallen	verkallendj
	IPA	/və̽r̥'kàl/		/və̽r̥'kàl̥s/	/və̽r̥'kàlz/	/və̽r̥'kàʎ̥c/	/və̽r̥'kàʎɟ/	/və̽r̥'kálə/	/və̽r̥'kálən/	/və̽r̥'kàʎ̥c/	/və̽r̥'kàʎɟ/	/və̽r̥'kálə/	/və̽r̥'kálən/	/və̽r̥'káləɲɟ/
vergangen tied	sjrif	verkaldje	verkaldjen	verkaldjes		verkaldje	verkaldjen	verkaldje	verkaldjen	verkaldje	verkaldjen	verkaldje	verkaldjen	verkaldj
	IPA	/və̽r̥'kàʎɟə/	/və̽r̥'kàʎɟən/	/və̽r̥'kàʎɟəs/	/və̽r̥'kàʎɟəz/	/və̽r̥'kàʎɟə/	/və̽r̥'kàʎɟən/	/və̽r̥'kàʎɟə/	/və̽r̥'kàʎɟən/	/və̽r̥'kàʎɟə/	/və̽r̥'kàʎɟən/	/və̽r̥'kàʎɟə/	/və̽r̥'kàʎɟən/	/və̽r̥'kàʎɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			verkal!				verkalle-v'r		verkaltj!
	IPA			/və̽r̥'kàl/				/və̽r̥'káləvər/		/və̽r̥'kàʎ̥c/	/və̽r̥'kàʎɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	verkalle	verkallen	verkal ó		verkalle	verkallen	verkallentaere		verkallentaeren		verkalle		verkallen
	IPA	/və̽r̥'kálə/	/və̽r̥'kálən/	/və̽r̥'kàl/		/və̽r̥'kálə/	/və̽r̥'kálən/	/və̽r̥'kálən̥'tɛ̀:re/		/və̽r̥'kálən̥'tɛ̀:ren/		/və̽r̥'kálə/		/və̽r̥'kálən/

Raod

De gebejendje wies wuuert ouch mit sleiptoean oetgespraoke: verka~l.

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: verspreken

[2]

• Frans: faire un lapsus
• Ingels: misspeak, mispronounce
• Japans: 言い違える^(ja:)
• Nederlandjs: verspreken
• Pruus: versprechen
• Spaans: equivocarse
• Zweeds: säga fel

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

verkalle ó /və̽r̥'kálə/

1. (gerundium) gerundium II van verkalle
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-kal-le

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verkalle	verkallen	—
	IPA	/və̽r̥'kálə/	/və̽r̥'kálən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	verkalle	verkallen	—
	IPA	/və̽r̥'kálə/	/və̽r̥'kálən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

verkalle /və̽r̥'kálə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verkalle
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verkalle
3. (neet-lemma) participium van verkalle

Aafbraeking

• ver-kal-le