aafbringe

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aafbringe (Nederlands: afbrengen)

• Kirchröadsj: aafbringe
• Mofers: aa~fbri\nge

Verveuging

brink aaf, brach aaf, aafgebrach

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich bring emes get aaf	mer ich bring emes get aaf	det ich emes get aafbring	ich höb emes get aafgebrach
IPA	/ɪʝ brɪ̀ŋ é:mes çæd 'á:v/	/mær‿ɪ̽ʝ brɪ̀ŋ é:mes çæd 'á:v/	/dæd‿ɪ̽ʝ é:mes çæd á:vbrɪ̀ŋ/	/ɪç‿œ̽b é:mes çæd á:fɣ̊əbrax/

aafbringe /á:vbrɪ́ŋe/

1. (euvergenkelik) emes 'n gedachte oete kop laote zitte

Aafbraeking

• aaf-bring-e

Samestèlling

• aaf- + bringe

Zagswies

• emes van 't glouf aafbringe: emes doorein make, emes dore wor bringe
• örges 't laevendj van aafbringe: get euverlaeve

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aafbring		aafbrings		aafbringk		aafbringe	aafbringen	aafbringk		aafbringe	aafbringen	aafbringendj
	IPA	/á:vbrɪ̀ŋ/		/á:vbrɪ̀ŋ̊s/	/á:vbrɪ̀ŋz/	/á:vbrɪ̀ŋ̊kʲ/	/á:vbrɪ̀ŋgʲ/	/á:vbrɪ́ŋe/	/á:vbrɪ́ŋen/	/á:vbrɪ̀ŋ̊kʲ/	/á:vbrɪ̀ŋgʲ/	/á:vbrɪ́ŋe/	/á:vbrɪ́ŋen/	/á:vbrɪ́ŋeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aafbrach		aafbrachs		aafbrach		aafbrachte	aafbrachten	aafbrach		aafbrachte	aafbrachten	aafgebrach
	IPA	/á:vbrax/	/á:vbraɣ/	/á:vbraxs/	/á:vbraɣz/	/á:vbrax/	/á:vbraɣ/	/á:vbraxtə/	/á:vbraxtən/	/á:vbrax/	/á:vbraɣ/	/á:vbraxtə/	/á:vbraxtən/	/á:fɣ̊əbrax/	/á:fɣ̊əbraɣ/
gebi-jjendje wies	sjrif			bring aaf!				bringe-v'r aaf		bringtj aaf!
	IPA			/brɪ̀ŋ á:f/	/brɪ̀ŋ á:v/			/brɪ́ŋever á:f/	/brɪ́ŋever á:v/	/brɪ̀ŋɟ á:f/	/brɪ̀ŋɟ á:v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aafbringe	aafbringen	aafgebring ó		aafbringe	aafbringen	aafbringentaere		aafbringentaeren		aafgebringe		aafgebringen
	IPA	/á:vbrɪ́ŋe/	/á:vbrɪ́ŋen/	/á:fɣ̊əbrɪ̀ŋ/		/á:vbrɪ́ŋe/	/á:vbrɪ́ŋen/	/á:vbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/		/á:vbrɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/		/á:fɣ̊əbrɪ́ŋe/		/á:fɣ̊əbrɪ́ŋen/

In anger spraoke

• Nederlandjs: afbrengen

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aafbringe ó /á:vbrɪ́ŋe/

1. (gerundium) gerundium II van aafbringe
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aaf-bring-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aafbringe	aafbringen	—
	IPA	/á:vbrɪ́ŋe/	/á:vbrɪ́ŋen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aafbringe	aafbringen	—
	IPA	/á:vbrɪ́ŋe/	/á:vbrɪ́ŋen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aafbringe /á:vbrɪ́ŋe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafbringe (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafbringe (in naevezats)

Aafbraeking

• aaf-bring-e

Variaasje

• (in houfzats) bringe aaf

Kirchröadsj

Wirkwoad

Oesspjroach

• IPA: /ˈaːf.bʁɪ.ŋə/

Lemma

aafbringe

1. (transitief) iemes sjtoppe losse mit wat deë dènkt.
2. (transitief) ing Prestatsie lievere.

Zagswies

• deë bringt inne van d'r Jeloof aaf. iemes jek maache

Samestèlling

• aaf- + bringe.

Net jet angesj jesjrieve

• aabringe

Infléktie

	iech		doe		heë/zie/'t		vier		uur		zie		deilwoad
	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
präsens	bring aaf		brings aaf		bringt aaf		bringe aaf	bringen aaf	bringt aaf		bringe aaf	bringen aaf	aafbringend aafbringens
präteritum I	—		—		—		—		—		—		—
präteritum II	braat aaf		braats aaf		braat aaf		brate aaf	braten aaf	braat aaf		brate aaf	braten aaf	aafjebraad aafbraad
kónjunktief	breët aaf		breëts aaf		breët aaf		breëte aaf	breëten aaf	breët aaf		breëte aaf	breëten aaf
imperatief			bring aaf				bringe-v'r aaf		bringt aaf
substantiveroeng	infinitief		jeróndief I		jeróndief II		supien				partitsiep
	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	aafbringe	aafbringen	aafjebring		aafbringe	aafbringen	aafbringentäre		aafbringentären		aafjebringe		aafjebringen

Zelfsjtendieg naamwoad

Oesspjroach

• IPA: /ˈaːf.bʁɪ.ŋə/

Lemma

aafbringe ó

1. (jeróndief) jeróndief II va aafbringe.

Infléktie

	stam inkelvaad	stam mieëvaad	diminutief inkelvaad	diminutief mieëvaad
nominatief	aafbringe	—	—	—
genitief	aafbringes	—	—	—
locatief	aafbringes	—	—	—
datief	aafbringe	—	—	—
accusatief	aafbringe	—	—	—