Mofers bewirk

Zelfstenjig naamwaord bewirk

Lemma bewirk

imperatief m /ɪ́mpe̽ra̽tif/ (ouch: /ɪ́mpe̽ra̽'tif/)

  1. (spraoklieër) de vorm van 't wirkwaord wo-in bevaelen en opdrachte gegaeve waere
Raod

De klemtoean ligk op dit waord meistens oppe ieëste silbe, meh versjuuf bieje verbaoge vörm ummer nao de twieëdje silbe.

d'n Diminutief van dit waord wuuertj neet hieël dök gebroek.

Aafbraeking
  • im-pe-ra-tief
Synoniem
Verwantje wäörd

Grammaer bewirk

In 't Nederlandjs kan me d'n imperatief oetdrökke mitten infinitief; in 't Mofers kan det neet.

Verbuging bewirk

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif imperatief imperatieve imperatieven
IPA /ɪ́mpe̽ra̽tif/ /ɪ́mpe̽ra̽tiv/ /ɪ́mpe̽ra̽'tive/ /ɪ́mpe̽ra̽'tiven/
dim. sjrif imperatiefke imperatiefken imperatiefkes
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tifkʲe/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifkʲen/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifkʲes/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifkʲez/
dat. sjrif imperatief imperatieve imperatieven
IPA /ɪ́mpe̽ra̽tif/ /ɪ́mpe̽ra̽tiv/ /ɪ́mpe̽ra̽'tive/ /ɪ́mpe̽ra̽'tiven/

In anger spraoke bewirk

Bieveugelik naamwaord bewirk

Lemma bewirk

imperatief /ɪ́mpe̽ra̽'tif/

  1. mit betrèkking toetten [↑]
  2. abseluut verplich, hieël nuuedzakelik
    Des te det duis is imperatief.
Aafbraeking
  • im-pe-ra-tief
Verwantje wäörd

Verbuging bewirk

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif imperatieve imperatieven imperatieve imperatief imperatieve imperatief imperatief
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tìve/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìven/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìve/ /ɪ́mpe̽ra̽'tif/ /ɪ́mpe̽ra̽'tiv/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìve/ /ɪ́mpe̽ra̽'tif/ /ɪ́mpe̽ra̽'tiv/ /ɪ́mpe̽ra̽'tif/ /ɪ́mpe̽ra̽'tiv/
kómparatief sjrif imperatievere imperatieveren imperatiever imperatiever imperatiever imperatiever imperatievert
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tìvərə/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvərən/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvər/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvər/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvər/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvər/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvər̥t/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvərd/
superlatief sjrif imperatiefste imperatiefsten imperatiefste imperatiefste imperatiefste imperatiefste imperatiefste
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tifste/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifsten/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifste/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifste/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifste/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifste/ /ɪ́mpe̽ra̽'tifste/
partitief sjrif imperatiefs
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tifs/ /ɪ́mpe̽ra̽'tìvz/
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) imperatiefs (toe) (wie) imperatief (geer)
IPA /wì: ɪ́mpe̽ra̽'tifs tú:/ /wì: ɪ́mpe̽ra̽'tif ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif (wie) imperatievers (toe) (wie) imperatievertj (geer)
IPA /wì: ɪ́mpe̽ra̽'tìvər̥s tú:/ /wì: ɪ́mpe̽ra̽'tìvər̥c ʝ̊é:r/

Biewaord bewirk

Neet-lemma bewirk

imperatief /ɪ́mpe̽ra̽'tif/

  1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer
Aafbraeking
  • im-pe-ra-tief

Verbuging bewirk

adverbiaal
radikaal liaison
positief sjrif imperatief
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tif/ /ɪ́mpe̽ra̽'tiv/
kómparatief sjrif imperatiever
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tìvər/
superlatief sjrif imperatiefste
IPA /ɪ́mpe̽ra̽'tifste/


Nederlandjs bewirk

Zelfstenjig naamwaord bewirk

Lemma bewirk

imperatief g

  1. (spraoklieër) imperatief