vestige

Mofers

Wirkwaord

Lemma

vestige /væstɪ̽ʝe/

1. (euvergenkelik) get oprichten op 'n zeker plaats
2. (óneuvergenkelik) (reflexief) op 'n plaats gaon wone

Aafbraeking

• ves-ti-ge

Aafleijinge

• gevestig, vestiging

Verwantje wäörd

• klonizere

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	vestig		vestigs		vestig		vestige	vestigen	vestig		vestige	vestigen	vestigendj
	IPA	/væstɪç/	/væstɪʝ/	/væstɪçs/	/væstɪʝz/	/væstɪç/	/væstɪʝ/	/væstɪ̽ʝe/	/væstɪ̽ʝen/	/væstɪç/	/væstɪʝ/	/væstɪ̽ʝe/	/væstɪ̽ʝen/	/væstɪ̽ʝeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	vestigdje	vestigdjen	vestigdjes		vestigdje	vestigdjen	vestigdje	vestigdjen	vestigdje	vestigdjen	vestigdje	vestigdjen	gevestig
	IPA	/væstɪʝɟe/	/væstɪʝɟen/	/væstɪʝɟes/	/væstɪʝɟez/	/væstɪʝɟe/	/væstɪʝɟen/	/væstɪʝɟe/	/væstɪʝɟen/	/væstɪʝɟe/	/væstɪʝɟen/	/væstɪʝɟe/	/væstɪʝɟen/	/ɣə'væstɪç/	/ɣə'væstɪʝ/
gebi-jjendje wies	sjrif			vestig!				vestige-v'r		vestigtj! vestig!
	IPA			/væstɪç/	/væstɪʝ/			/væstɪ̽ʝever/		/væstɪçc/ /væstɪç/	/væstɪʝɟ/ /væstɪʝ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	vestige	vestigen	gevestig ó		vestige	vestigen	vestigentaere		vestigentaeren		gevestige		gevestigen
	IPA	/væstɪ̽ʝe/	/væstɪ̽ʝen/	/ɣə'væstɪç/	/ɣə'væstɪʝ/	/væstɪ̽ʝe/	/væstɪ̽ʝen/	/væstɪ̽ʝen̥'tɛ̀:re/		/væstɪ̽ʝen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'væstɪ̽ʝe/		/ɣə'væstɪ̽ʝen/

In anger spraoke

[2]

• Frans: s'établir
• Ingels: settle^(en:)
• Nederlandjs: vestigen
• Pruus: niederlassen

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

vestig ó /væstɪ̽ʝe/

1. (gerundium) gerundium II van vestige
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ves-ti-ge

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vestige	vestigen	—
	IPA	/væstɪ̽ʝe/	/væstɪ̽ʝen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	vestige	vestigen	—
	IPA	/væstɪ̽ʝe/	/væstɪ̽ʝen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

vestige /væstɪ̽ʝe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vestige
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vestige

Aafbraeking

• ves-ti-ge