vestiging

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

vestiging v /væstɪ̽ʝɪŋ/

1. 'n plaats (meis e geboew) vanoet wo e bedrief wirk

Aafbraeking

• ves-ti-ging

Net get anges gesjreve

• vesting

Samestèlling

• vestige + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vestiging		vestiginge	vestigingen
	IPA	/væstɪ̽ʝɪŋ/		/væstɪ̽ʝɪŋe/	/væstɪ̽ʝɪŋen/
dim.	sjrif	vestigingske	vestigingsken	vestigingskes
	IPA	/væstɪ̽ʝɪ̀ŋ̊skʲe/	/væstɪ̽ʝɪ̀ŋ̊skʲen/	/væstɪ̽ʝɪ̀ŋ̊skʲes/	/væstɪ̽ʝɪ̀ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

• Ingels: branch^(en:), location^(en:)
• Nederlandjs: vestiging v