stóf

Lèmbörgsj

Oetspraok

• IPA: /ˈstof/ (Ètsbergsj)

Aafkóms

• E Lèmbörgsj heimwaordj aafkómstig oed g'm Aadlèmbörgsje es Stọf(fa).

Zèlfstenjig naomswaordj

stóf m ènde w

1. (Hoeaglèmbörgsj) E kleid wieëfsel.

   Riek mich daen stóf eins aan; ich broek 'm veur dezer bóks.

2. (Hoeaglèmbörgsj) E staofdink.

Buging

(Hoeaglèmbörgsj)	inkelvaadj				mieëvaadj
	gans	avig	klènder	splintjer	gans	avig	klènder	splintjer
èègenersval	stóf	-	stöfke	-	stöf	-	stöfkes	-
èègedómsval	stófs	-	stöfkes	-	stöf	-	stöfkes	-
richtingsval	stóffes	-	stóffeske	-	stóffese	-	stóffeskes	-
rèèksval	stóffe	-	stöfke	-	stöf	-	stöfkes	-
veurwèrpsval	stóf	-	stöfke	-	stöf	-	stöfkes	-
achterval		-		-		-		-
oetroopsval		-		-		-		-
middelsval		-		-		-		-

Óntlègking

• In zaamstèllinger is 't waordj nör wievelik èn wuuerdj veur g'm èègedómsvalle «stóf» veur «stófs» gebroek èn veur g'm rèèksvalle «stóf» veur «stóffe».

Euverzèttinger

    1. E kleid wieëfsel.

Ingelsj: fabric (en)

Nieëderlandjsj: stof (nl) ó