hulpstóf

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hulpstóf v /hǿl̥pstʊf/

1. (millesiene) 'n ingrediënt van e genaesmiddel det toegeveug wuuert veur anger inj es heilzaam of diagnostiserendje raejes
2. 'n stóf die aan e mingsel toegeveug wuuert veure perduksje te baetere
3. (synoniem) anger waord veur additief

Aafbraeking

• hulp-stóf

Verwantje wäörd

• bespojiger, katalysator

Samestèlling

• hulp + stóf

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hulpstóf		hulpstóffe	hulpstóffen
	IPA	/hǿl̥pstʊf/	/hǿl̥pstʊv/	/hǿl̥pstʊfə/	/hǿl̥pstʊfən/
dim.	sjrif	hulpstufke	hulpstufken	hulpstufkes
	IPA	/hǿl̥pstøfkʲe/	/hǿl̥pstøfkʲen/	/hǿl̥pstøfkʲes/	/hǿl̥pstøfkʲez/

In anger spraoke

[1]

• Frans: excipient m
• Ingels: excipient
• Nederlandjs: excipiens g
• Pruus: Hilfsstoff m
• Spaans: excipiente m
• Viëtnamees: tá dược^(vi:)