kantj
MofersBewirk
Zelfstenjig naamwaordBewirk
LemmaBewirk
kantj m /káɲ̊c/
- de grenslien van e twieëdimensionaal figuur of 't grens vlaak van e veurwerp
- (euverdrechtelik) 'n klóch luuj die dezelvendje meining höbben of dezelvendje stried veure
- (synoniem) anger waord veur richting
- Welke kantj mótte v'r noe oet gaon?
- Aafbraeking
- kantj
- Synonieme
- Aafleijinge
- alskantje, gènskantje, kantjele, kentje
- kantjesniejer, kantjlien, kantjteikening
- achterkantj, baovekantj, binnekantj, boetekantj, euverkantj, óngerkantj, veurkantj, waterkantj, ziejkantj
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- dao/deze kantj oet: nao dees richting, dees richting volgendj
- emes van kantj make: emes vermaorde, emes ómbringe
- Det geit/góng de verkieërde kantj oet: Det nump 'nen ónwinseliken/ónaangenamen drej.
- Det mets sniedj van twieë kantje: Daomit höbs se-n op twieë menere veurdeil.
- Baeter 'nen aje van kantj es 'ne jónj gesjantj.
- nao alle kantje wegkroepe
- Wie ich dae stein opluchdje krope de kelderverke nao alle kantje weg.
- van inj toet kantj
- zich van kantj make: zelfmaord begaon
VerbugingBewirk
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kantj | kantje | kantjen | |
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /káɲ̊cə/ | /káɲ̊cən/ | |
dim. | sjrif | kentje | kentjen | kentjes | |
IPA | /kǽɲ̊ce/ | /kǽɲ̊cen/ | /kǽɲ̊ces/ | /kǽɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | kantj | kantje | kantjen | |
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /káɲ̊cə/ | /káɲ̊cən/ |
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kantj | kenj | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /kæ̀ɲ/ | ||
dim. | sjrif | kentje | kentjen | kentjes | |
IPA | /kǽɲ̊ce/ | /kǽɲ̊cen/ | /kǽɲ̊ces/ | /kǽɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | kantj | kenj | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | /kæ̀ɲ/ |
In anger spraokeBewirk
[1]
- Frans: côté m
- Ieslandjs: síða v, hlið v
- Ingels: side
- Nederlandjs: kant g, zijde g
- Pruus: Seite v
- Spaans: lado m
- Zweeds: sida g, kant g
Zelfstenjig naamwaordBewirk
LemmaBewirk
kantj m > ó /káɲ̊c/
- 'n saort vlöchwerk gemaak van dun liennen of ketoene dräödjes
- Aafbraeking
- kantj
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
VerbugingBewirk
inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | kantj | — | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | — | ||
dim. | sjrif | kentje | kentjen | kentjes | |
IPA | /kǽɲ̊ce/ | /kǽɲ̊cen/ | /kǽɲ̊ces/ | /kǽɲ̊cez/ | |
dat. | sjrif | kantj | — | ||
IPA | /káɲ̊c/ | /káɲɟ/ | — |