ligke

'ne ligkendjen [1] hóndj

Mofers

Wirkwaord

Lemma

ligke [iacere] /lɪgʲe/

1. (óneuvergenkelik) zich in 'ne platten toestandj van rös bevinje

   Kies wie fijn daen hóndj dao van 't zunke ligk te genete.

2. (ergatief) zich op 'n zeker plaats bevinje

   Wo ligk die meule wootj g'r 't euver gadj höb prónt?

3. (modaal) guuef aan det get 'nen doer haet (negatief gebroek)

   Det zeen van die luuj die allein meh ligke zoepe.

Raod

Bieje modaal beteikenis wuuert "te" neet ummer gebroek, wie det in 't Nederlandjs waal is. De regel is det "te" ummer volg bieje verbaoge vorm, meh noeatj nao d'n infinitief:

• Ligks toe alweer nieks te doon? Hang die was 'ns op! ("ligks" is 'ne verbaoge vorm, dus "te")
• Doe zeen van die luuj die allein meh ligke moele/vervaele/wazele/zeivere. ("ligke" is ónverbaogen en infinitief, dus gein "te")

Aafbraeking

• ligk-e

Aafleijinge

• ligking
• ligkbank, ligkstool
• vasligke

Zagswies

• aan ligke (aksent op aan):
  1. taengen 'ne randj ligke (wie bie 't biljare)

     Ligke die bel noe aan, of neet?

  2. taengenein ligke
• aan ligke/zitte: sónger ruumdje daotösse, mer ouch sónger spanning (gezag van matterjale)

  Die sjroef mót neet vaster gedrejdj waere; die mót allein aan ligke.

• get (höbbe) laote ligke: get vergaete zeen mit te numme

  Wo höb ich mien sleutele noe laote ligke?

• oppe straot ligke: te väöl oppe straot zeen

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ligk		ligks		ligk		ligke	ligken	ligk		ligke	ligken	ligkendj
	IPA	/lɪgʲ/		/lɪg̊s/	/lɪgz/	/lɪgʲ/		/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/lɪgʲ/		/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/lɪgʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	laag loog		laags loogs		laag loog		loge	logen	loog		loge	logen	gelaenge gelaege	gelaengen gelaegen
	IPA	/lá:x/ /lò:x/	/lá:ɣ/ /lò:ɣ/	/lá:xs/ /lò:xs/	/lá:ɣz/ /lò:ɣz/	/lá:x/ /lò:x/	/lá:ɣ/ /lò:ɣ/	/ló:ɣə/	/ló:ɣən/	/lò:x/	/lò:ɣ/	/ló:ɣə/	/ló:ɣən/	/ɣə'lɛ́:ŋe/ /ɣə'lɛ́:ʝe/	/ɣə'lɛ́:ŋen/ /ɣə'lɛ́:ʝen/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	loog		loogs		loog		loge	logen	loog		loge	logen	gelaenge gelaege	gelaengen gelaegen
	IPA	/lò:x/	/lò:ɣ/	/lò:xs/	/lò:ɣz/	/lò:x/	/lò:ɣ/	/ló:ɣə/	/ló:ɣən/	/lò:x/	/lò:ɣ/	/ló:ɣə/	/ló:ɣən/	/ɣə'lɛ́:ŋe/ /ɣə'lɛ́:ʝe/	/ɣə'lɛ́:ŋen/ /ɣə'lɛ́:ʝen/
gebi-jjendje wies	sjrif			ligk!				ligke-v'r		ligktj! ligk!
	IPA			/lɪgʲ/				/lɪgʲever/		/lɪg̊ʲc/	/lɪgʲɟ/
										/lɪgʲ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ligke	ligken	geligk ó		ligke	ligken	ligkentaere		ligkentaeren		geligke		geligken
	IPA	/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/ɣə'lɪgʲ/		/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/lɪgʲen̥'tɛ̀:re/		/lɪgʲen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'lɪgʲe/		/ɣə'lɪgʲen/

In anger spraoke

[1]

• Frans: être couché
• Ieslandjs: liggja
• Ingels: lie
• Nederlandjs: liggen
• Pruus: liegen
• Spaans: yacer
• Zweeds: ligga

Wirkwaord

Lemma

ligke [ponere] /lɪgʲe/

1. (euvergenkelik) get zoea plaatsen of sjikke det 't zich in 'ne platten toestandj geit bevinje

   Ligk mich die gezèt mer effen oppe taofel.

2. (reflexief) zich in 'ne ligkendjen ([↑1]) toestandj gaon bevinje

   Doe bös meug; ligk tich mer effekes op die bank.

3. (óneuvergenkelik) eier make (gezag van veugel en hinne)

   Det zeen aaj hinne; die ligke nimmieë.

   Dae Ed pakdje zich de bèste plaats en lag zich drek póntefekaal middeninne kamer oppe bank.

4. (ergatief) (reflexief) (euverdrechtelik) oetsjeie (gezag van waersversjiensele)

   De windj is zich gaon ligke.

5. (euvergenkelik) örges aafstandj van doon
6. (euvergenkelik) (ajerwèts) e bedraag betale
7. (reflexief) (ajerwèts) 't verzit taenge get opgaeve

Aafbraeking

• ligk-e

Variaasje

• †lègke

Aafleijinge

• druuegligker
• aafligke, aanligke, beligke, bieligke, euverligke, neerligke, oetligke, ómligke, óntligke, opligke, vasligke, verligke

Verwantje wäörd

• laag, laog

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ligk		ligks		ligk		ligke	ligken	ligk		ligke	ligken	ligkendj
	IPA	/lɪgʲ/		/lɪg̊s/	/lɪgz/	/lɪgʲ/		/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/lɪgʲ/		/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/lɪgʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	lag		lags		lag		lagte	lagten	lag		lagte	lagten	gelag
	IPA	/lax/	/laɣ/	/laxs/	/laɣz/	/lax/	/laɣ/	/laxtə/	/laxtən/	/lax/	/laɣ/	/laxtə/	/laxtən/	/ɣə'lax/	/ɣə'laɣ/
gebi-jjendje wies	sjrif			ligk!				ligke-v'r		ligktj! ligk!
	IPA			/lɪgʲ/				/lɪgʲever/		/lɪg̊c/	/lɪgɟ/
										/lɪgʲ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ligke	ligken	geligk ó		ligke	ligken	ligkentaere		ligkentaeren		geligke		geligken
	IPA	/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/ɣə'lɪgʲ/		/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	/lɪgʲen̥'tɛ̀:re/		/lɪgʲen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'lɪgʲe/		/ɣə'lɪgʲen/

In anger spraoke

[1]

• Frans: mettre, poser
• Ingels: lay, put, place
• Nederlandjs: leggen
• Pruus: legen
• Spaans: tender, poner
• Zweeds: lägga

[2]

• Frans: s'étendre, se coucher, s'allonger
• Ingels: lie down
• Nederlandjs: gaan liggen
• Pruus: sich legen
• Spaans: tenderse, echarse, acostarse
• Zweeds: lägga sig

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ligke ó /lɪgʲe/

1. (gerundium) gerundium II van ligke

Raod

Deze vorm guldj es neutraal spraokgebroek.

De vörm vanne wirkwäörd "ligke (iacere)" en "ligke (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• ligk-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ligke	ligken	—
	IPA	/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ligke	ligken	—
	IPA	/lɪgʲe/	/lɪgʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

ligke /lɪgʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ligke
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ligke

Raod

De vörm vanne wirkwäörd "ligke (iacere)" en "ligke (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• ligk-e