aanzitte

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aanzitte (Nederlands: aanzitten)

• Mofers: aan get zitte > örges aa~nzitte

Verveuging

zit aan, zoot aan, aangezaete

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich zit get aan	mer ich zit get aan	det ich get aanzit	ich höb get aangezaete
IPA	/ɪʝ zɪt ʝ̊æd 'á:n/	/mær‿ɪ̽ʝ zɪt ʝ̊æd 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nzɪt/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəzɛ́:te/

aanzitte [sedere] /á:nzɪte/

1. (euvergenkelik) (aan get zitte > örges ~) get mitte henj aanrake

Raod

Dit waord sjrief me meis los, ómdet 't deil "aan" feitelik e veurzitsel is: Ich zit neet aan dich!

Aafbraeking

• aan-zit-te

Verwantje wäörd

• aanrake

Samestèlling

• aan- + zitte

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aanzit		aanzits		aanzitj		aanzitte	aanzitten	aanzitj		aanzitte	aanzitten	aanzittendj
	IPA	/á:nzɪt/	/á:nzɪd/	/á:nzɪts/	/á:nzɪdz/	/á:nzɪc/	/á:nzɪɟ/	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nzɪc/	/á:nzɪɟ/	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nzɪteɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aanzaat aanzoot		aanzaats aanzoots		aanzaat aanzoot		aanzote	aanzoten	aanzootj		aanzote	aanzoten	aangezaete	aangezaete
	IPA	/á:nzá:t/ /á:nzò:t/	/á:nzá:d/ /á:nzò:d/	/á:nzá:ts/ /á:nzò:ts/	/á:nzá:dz/ /á:nzò:dz/	/á:nzá:t/ /á:nzò:t/	/á:nzá:d/ /á:nzò:d/	/á:nzò:tə/	/á:nzò:tən/	/á:nzò:c/	/á:nzò:ɟ/	/á:nzò:tə/	/á:nzò:tən/	/á:nɣəzɛ́:te/	/á:nɣəzɛ́:ten/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	aanzoot		aanzoots		aanzoot		aanzote	aanzoten	aanzootj		aanzote	aanzoten	aangezaete	aangezaete
	IPA	/á:nzò:t/	/á:nzò:d/	/á:nzò:ts/	/á:nzò:dz/	/á:nzò:t/	/á:nzò:d/	/á:nzò:tə/	/á:nzò:tən/	/á:nzò:c/	/á:nzò:ɟ/	/á:nzò:tə/	/á:nzò:tən/	/á:nɣəzɛ́:te/	/á:nɣəzɛ́:ten/
gebi-jjendje wies	sjrif			zit aan!				zitte-v'r aan		zitj aan!
	IPA			/zɪd á:n/				/zɪtever á:n/		/zɪɟ á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aanzitte	aanzitten	aangezit ó		aanzitte	aanzitten	aanzittentaere		aanzittentaeren		aangezitte		aangezitten
	IPA	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nɣəzɪt/	/á:nɣəzɪd/	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nzɪten̥'tɛ̀:re/		/á:nzɪten̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣəzɪte/		/á:nɣəzɪten/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanzitte
• Nederlandjs: aanzitten

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich zit get aan	mer ich zit get aan	det ich get aanzit	ich höb get aangezatj
IPA	/ɪʝ zɪt çæd 'á:n/	/mær‿ɪ̽ʝ zɪt çæd 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nzɪt/	/ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəzac/

aanzitte [ponere] /á:nzɪte/

1. (euvergenkelik) get aan get vasmake (wie van e liefdeil)
2. (óneuvergenkelik) tewaegbringe det luuj diekker wuuert door 't aete

   Aerpel zitten allein mer aan.

3. (euvergenkelik) get in wirking zitte, get in gang bringe, daoveur zeen det get aangeit
4. (euvergenkelik) de meugelikheid aop zitte det me get kan doon, meugelik make
5. (euvergenkelik) 'ne meziektoean inzitte
6. (ergatief) 'n koosj vörme wodoor get blief plekken aan get
7. (euvergenkelik) de naodrök ligken op get

Aafbraeking

• aan-zit-te

Antoniem

• [1] aafzitte

Aafleijinge

• aangezatj, aanzit, aanzitsel

Verwantje wäörd

• aanzats
• aanmake, aanligke, inzitte
• [3] aktivere

Samestèlling

• aan- + zitte

Zagswies

• emes aanzitte toet get: daoveur zeen det emes get duit, emes aanspäöre

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 59.

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aanzit		aanzits		aanzitj		aanzitte	aanzitten	aanzitj		aanzitte	aanzitten	aanzittendj
	IPA	/á:nzɪt/	/á:nzɪd/	/á:nzɪts/	/á:nzɪdz/	/á:nzɪc/	/á:nzɪɟ/	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nzɪc/	/á:nzɪɟ/	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nzɪteɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aanzat		aanzats		aanzat		aanzatte	aanzatten	aanzatj		aanzatte	aanzatten	aangezatj
	IPA	/á:nzat/	/á:nzad/	/á:nzats/	/á:nzadz/	/á:nzat/	/á:nzad/	/á:nzatə/	/á:nzatən/	/á:nzac/	/á:nzaɟ/	/á:nzatə/	/á:nzatən/	/á:nɣəzac/	/á:nɣəzaɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			zit aan!				zitte-v'r aan		zitj aan!
	IPA			/zɪd á:n/				/zɪtever á:n/		/zɪɟ á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aanzitte	aanzitten	aangezit ó		aanzitte	aanzitten	aanzittentaere		aanzittentaeren		aangezitte		aangezitten
	IPA	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nɣəzɪt/	/á:nɣəzɪd/	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	/á:nzɪten̥'tɛ̀:re/		/á:nzɪten̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣəzɪte/		/á:nɣəzɪten/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanzètte
• Ingels: attach^(en:)
• Nederlandjs: aanzetten

[3]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanzètte
• Ingels: turn on, activate
• Iteljaans: accendere^(it:)
• Nederlandjs: aanzetten, aanschakelen
• Russisch: включать^(ru:)
• Sjots-Gaëlisch: cuir air^(gd:)
• Spaans: activar^(es:)

[4]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanzètte
• Ingels: enable^(en:)
• Nederlandjs: inschakelen, in staat stellen

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aanzitte ó /á:nzɪte/

1. (gerundium) gerundium II van aanzitte
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

De vörm vanne wirkwäörd "aanzitte (sedere)" en "aanzitte (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• aan-zit-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aanzitte	aanzitten	—
	IPA	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aanzitte	aanzitten	—
	IPA	/á:nzɪte/	/á:nzɪten/	—

In anger spraoke

[de meugelikheid gaeve]

• Ingels: enabling^(en:)

Wirkwaord

Neet-lemma

aanzitte /á:nzɪte/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanzitte (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanzitte (in naevezats)

Raod

De vörm vanne wirkwäörd "aanzitte (sedere)" en "aanzitte (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• aan-zit-te

Zagswies

• (in houfzats) zitte aan

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aanzitte /á:nzɪte/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van aanzit

Aafbraeking

• aan-zit-te