aanzitten

Mofers

Wirkwaord

Neet-lemma

aanzitten /á:nzɪten/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanzitte (mit liaison) (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanzitte (mit liaison) (in naevezats)
3. (neet-lemma) infinitief van aanzitte (mit liaison)

Raod

De vörm vanne wirkwäörd "aanzitte (sedere)" en "aanzitte (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• aan-zit-ten

Zagswies

• (in houfzats) [1,2] zitten aan

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aanzitten /á:nzɪten/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van aanzit (mit liaison)

Aafbraeking

• aan-zit-ten

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aanzitten /á:nzɪten/

1. (neet-lemma) liaisonvorm van aanzitte

De vörm vanne wirkwäörd "aanzitte (sedere)" en "aanzitte (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking

• aan-zit-ten