zwiege

Mofers

Wirkwaord

Lemma

zwiege /zwí:ʝe/

1. (óneuvergenkelik) stil zeen, nieks zègke, neet spraeke
2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) oetsjeie te klinke

   En doe zwege de kirkklokke.

3. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) nieks mitdeile, e geheim beware

Aafbraeking

• zwie-ge

Aafleijinge

• gezwiege, zwiegendj, zwieger
• zwieggeldj, zwiegplich, zwiegrech
• doeadzwiege, verzwiege

Zagswies

• Geliek höbs se, zwiege zóls se: Doe höbs waal rech, meh doe bös de mindere, dus doe mós zwiege.
• gezwiege ...: nanneet te kallen euver ..., laot staon ..., óm 't nanneet te höbben euver ...

  Die höbbe daobaoven aardig get geldj oetgegaeven aan ónnuuedige perjèkte, gezwiege wieväöl nao 't boetelandj gegangen is.

• zwiege steit dich baeter

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	zwieg		zwiegs		zwieg		zwiege	zwiegen	zwieg		zwiege	zwiegen	zwiegendj
	IPA	/zwì:ç/	/zwì:ʝ/	/zwì:çs/	/zwì:ʝz/	/zwì:ç/	/zwì:ʝ/	/zwí:ʝe/	/zwí:ʝen/	/zwì:ç/	/zwì:ʝ/	/zwí:ʝe/	/zwí:ʝen/	/zwí:ʝeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	zweeg †zweig		zweegs †zweigs		zweeg †zweig		zwege	zwegen	zweeg		zwege	zwegen	gezwege †zwege	gezwegen †zwegen
	IPA	/zwé:ç/ /zwɛ́i̯ç/	/zwé:ʝ/ /zwɛ́i̯ʝ/	/zwé:çs/ /zwɛ́i̯çs/	/zwé:ʝz/ /zwɛ́i̯ʝz/	/zwé:ç/ /zwɛ́i̯ç/	/zwé:ʝ/ /zwɛ́i̯ʝ/	/zwé:ʝe/	/zwé:ʝen/	/zwé:ç/	/zwé:ʝ/	/zwé:ʝe/	/zwé:ʝen/	/ɣə'zwé:ʝe/	/ɣə'zwé:ʝen/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	zweeg		zweegs		zweeg		zwege	zwegen	zweeg		zwege	zwegen	gezwege	gezwegen
	IPA	/zwé:ç/	/zwé:ʝ/	/zwé:çs/	/zwé:ʝz/	/zwé:ç/	/zwé:ʝ/	/zwé:ʝe/	/zwé:ʝen/	/zwé:ç/	/zwé:ʝ/	/zwé:ʝe/	/zwé:ʝen/	/ɣə'zwé:ʝe/	/ɣə'zwé:ʝen/
gebi-jjendje wies	sjrif			zwieg!				zwiege-v'r		zwiegtj! zwieg!
	IPA			/zwí:ç/	/zwí:ʝ/			/zwí:ʝever/		/zwì:ç(c)/	/zwì:ʝ(ɟ)/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	zwiege	zwiegen	gezwiegs ó gezwieg ó		zwiege	zwiegen	zwiegentaere		zwiegentaeren		gezwiege		gezwiegen
	IPA	/zwí:ʝe/	/zwí:ʝen/	/ɣə'zwì:çs/ /ɣə'zwì:ç/	/ɣə'zwì:ʝz/ /ɣə'zwì:ʝ/	/zwí:ʝe/	/zwí:ʝen/	/zwí:ʝen̥'tɛ̀:re/		/zwí:ʝen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'zwí:ʝe/		/ɣə'zwí:ʝen/

Raod

Bie de jóngste spraekers wuuert dit waord stoeattuuenig oetgespraoke: zwie~ge > zwie\ge.

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: zjwiege

Frans: taire Ingels: keep quiet, be silent, hush up Nederlandjs: zwijgen Pruus: schweigen

Sjinees: 默(zh:), 噤(zh:), 嚜(zh:) Spaans: callar Viëtnamees: ỉm(vi:) Zweeds: tiga

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

zwiege ó /zwí:ʝe/

1. (gerundium) gerundium II van zwiege
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• zwie-ge

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zwiege	zwiegen	—
	IPA	/zwí:ʝe/	/zwí:ʝen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zwiege	zwiegen	—
	IPA	/zwí:ʝe/	/zwí:ʝen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

zwiege /zwí:ʝe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van zwiege
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van zwiege

Aafbraeking

• zwie-ge