wierouk

wierouk

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wierouk m /wí:rɒ́u̯k/

1. 'n saort hars det bie de verbranjing 'ne kinmirkendje reuk aafguuef, die veural bie godsdeenstelike rituele gebroek wuuert

Aafbraeking

• wie-rouk

Aafleijinge

• wierouksvaat

Verwantje wäörd

• beruike
• goldj, mirre

Samestèlling

• wie- < wieje + rouk

Zagswies

• Wierouk waerdje doe nag van denne gemaak en det plekdje dich ram ane hoed.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wierouk		—
	IPA	/wí:rɒ́u̯k/	/wí:rɒ́u̯g/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	wierouk		—
	IPA	/wí:rɒ́u̯k/	/wí:rɒ́u̯g/	—

In anger spraoke

Fins: suitsuke Frans: encens m Ieslandjs: reykelsi ó Ingels: incense(en:)

Nederlandjs: wierook g Pruus: Weihrauch m Spaans: incienso m Zweeds: rökelse g