wegsmiete

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich smiet get weg	mer ich smiet get weg	det ich get wegsmiet	ich höb get weggesmete
IPA	/ɪç sm̥í:t çæt 'wæç/	/mær‿ɪ̽ç sm̥í:t çæt 'wæç/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæt wæçsm̥í:t/	/ɪç‿œ̽b ʝæt wæɣ̊əsm̥é:te/

wegsmiete /wæçsm̥í:te/

1. (euvergenkelik) get mitte handj in bewaeging bringe det 't zich flot en vrie dore lóch verplaats in 'n richting eweg vanne rifferensieplaats

   Smiet mich dae bal neet eweg euvere hègk.

2. (euvergenkelik) get oet zienen eigendóm ewegdoon (meis doordet 't zien waerd verlaoren haet), get bie d'n aafval doon

   Die plestiekke versjetjes zeen veur weg te smiete; die geis se toch neet aafwasse?

   Al det in dae kóntaender zitj kan eweggesmete waere.

3. (euvergenkelik) get in 'n richting smiete die van zich aaf is
4. (euvergenkelik) get van waerd door eigen hanjele verleze

   Det duit mich leid te zeen wie die jóng men häör laeve zoea wegsmiete.

   E deil luuj smietj al häör geldj eweg anen drank.

5. (euvergenkelik) (ajerwèts) örges nieks mieë mit doon

Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking

• weg-smie-te

Variaasje

• ewegsmiete

Synoniem

• [2] wieppe
• [3] verknoeaje

Aafleijinge

• weggesmete

Verwantje wäörd

• aafdanke

Samestèlling

• weg- + smiete

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	wegsmiet		wegsmiets		wegsmietj		wegsmiete	wegsmieten	wegsmietj		wegsmiete	wegsmieten	wegsmietendj
	IPA	/wæçsm̥í:t/	/wæçsm̥í:d/	/wæçsm̥its/	/wæçsm̥idz/	/wæçsm̥ic/	/wæçsm̥iɟ/	/wæçsm̥í:te/	/wæçsm̥í:ten/	/wæçsm̥ic/	/wæçsm̥iɟ/	/wæçsm̥í:te/	/wæçsm̥í:ten/	/wæçsm̥í:teɲɟ/
vergangen tied	sjrif	wegsmeet †wegsmeit		wegsmeets †wegsmeits		wegsmeet †wegsmeit		wegsmete	wegsmeten	wegsmeetj		wegsmete	wegsmeten	weggesmete	weggesmeten
	IPA	/wæçsm̥é:t/ /wæçsm̥ɛ́i̯t/	/wæçsm̥é:d/ /wæçsm̥ɛ́i̯d/	/wæçsm̥é:ts/ /wæçsm̥ɛ́i̯ts/	/wæçsm̥é:dz/ /wæçsm̥ɛ́i̯dz/	/wæçsm̥é:t/ /wæçsm̥ɛ́i̯t/	/wæçsm̥é:d/ /wæçsm̥ɛ́i̯d/	/wæçsm̥é:te/	/wæçsm̥é:ten/	/wæçsm̥é:c/	/wæçsm̥é:ɟ/	/wæçsm̥é:te/	/wæçsm̥é:ten/	/wæɣ̊əsm̥é:te/	/wæɣ̊əsm̥é:ten/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	wegsmeet		wegsmeets		wegsmeet		wegsmete	wegsmeten	wegsmeetj		wegsmete	wegsmeten	weggesmete	weggesmeten
	IPA	/wæçsm̥é:t/	/wæçsm̥é:d/	/wæçsm̥é:ts/	/wæçsm̥é:dz/	/wæçsm̥é:t/	/wæçsm̥é:d/	/wæçsm̥é:te/	/wæçsm̥é:ten/	/wæçsm̥é:c/	/wæçsm̥é:ɟ/	/wæçsm̥é:te/	/wæçsm̥é:ten/	/wæɣ̊əsm̥é:te/	/wæɣ̊əsm̥é:ten/
gebi-jjendje wies	sjrif			smiet weg!				smiete-v'r weg		smietj weg!
	IPA			/sm̥í:d wæç/	/sm̥í:d wæʝ/			/sm̥í:tever wæç/	/sm̥í:tever wæʝ/	/sm̥í:ɟ wæç/	/sm̥í:ɟ wæʝ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	wegsmiete	wegsmieten	wegsmiet ó		wegsmiete	wegsmieten	wegsmietentaere		wegsmietentaeren		weggesmiete		weggesmieten
	IPA	/wæçsm̥í:te/	/wæçsm̥í:ten/	/wæɣ̊əsm̥í:t/	/wæɣ̊əsm̥í:d/	/wæçsm̥í:te/	/wæçsm̥í:ten/	/wæçsm̥í:ten̥'tɛ̀:re/		/wæçsm̥í:ten̥'tɛ̀:ren/		/wæɣ̊əsm̥í:te/		/wæɣ̊əsm̥í:ten/

In anger spraoke

[2]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: ewegsjmiete

Arabisch: حذف(ar:) Frans: rejeter, jeter Ingels: throw away, discard, dispose(en:) Japans: 捨てる(ja:) Letien: abicere(la:) Nederlandjs: weggooien, wegwerpen, wegsmijten

Pruus: wegwerfen, fortwerfen Remeens: arunca(ro:), scoate(ro:) Sjinees: 寘(zh:) Spaans: desechar Zweeds: kasta bort

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

wegsmiete ó /wæçsm̥í:te/

1. (gerundium) gerundium II van wegsmiete
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• weg-smie-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wegsmiete	wegsmieten	—
	IPA	/wæçsm̥í:te/	/wæçsm̥í:ten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	wegsmiete	wegsmieten	—
	IPA	/wæçsm̥í:te/	/wæçsm̥í:ten/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

wegsmiete /wæçsm̥í:te/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegsmiete
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegsmiete

Aafbraeking

• weg-smie-te