wegsjikke

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

wegsjikke (Nederlands: wegzenden, wegsturen, doorsturen)

• Kiek bie ewegsjikke.

Varrejasie

• ewegsjikke

Verveuging

sjik weg, sjikde weg, weggesjik

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich sjik get weg	mer ich sjik get weg	det ich get wegsjik	ich höb get weggesjik
IPA	/ɪç ʃɪkʲ çæt 'wæç/	/mær‿ɪ̽ç ʃɪkʲ çæt 'wæç/	/dæd‿ɪ̽ç çæt 'wæçʃɪkʲ/	/ɪç‿œ̽b̥ çæt wæɣ̊əʃɪkʲ/

wegsjikke /wæçʃɪkʲe/

1. (euvergenkelik) emes dae gekómmen is aafwiezen en vraogen eweg te gaon
2. (euvergenkelik) e veurwerp, 'ne breef of e besjeid mitte pos of d'n e-mail nao d'n óntvenger laote bringe
3. (synoniem) anger waord veur óntslaon

Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking

• weg-sjik-ke

Variaasje

• ewegsjikke

Synoniem

• [1] óntlaote

Verwantje wäörd

• versjikke

Samestèlling

• weg- + sjikke

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	wegsjik		wegsjiks		wegsjik		wegsjikke	wegsjikken	wegsjik		wegsjikke	wegsjikken	wegsjikkendj
	IPA	/wæçʃɪkʲ/	/wæçʃɪgʲ/	/wæçʃɪks/	/wæçʃɪgz/	/wæçʃɪkʲ/	/wæçʃɪgʲ/	/wæçʃɪkʲe/	/wæçʃɪkʲen/	/wæçʃɪkʲ/	/wæçʃɪgʲ/	/wæçʃɪkʲe/	/wæçʃɪkʲen/	/wæçʃɪkʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	wegsjikdje	wegsjikdjen	wegsjikdjes		wegsjikdje	wegsjikdjen	wegsjikdje	wegsjikdjen	wegsjikdje	wegsjikdjen	wegsjikdje	wegsjikdjen	weggesjik
	IPA	/wæçʃɪgɟe/	/wæçʃɪgɟen/	/wæçʃɪgɟes/	/wæçʃɪgɟez/	/wæçʃɪgɟe/	/wæçʃɪgɟen/	/wæçʃɪgɟe/	/wæçʃɪgɟen/	/wæçʃɪgɟe/	/wæçʃɪgɟen/	/wæçʃɪgɟe/	/wæçʃɪgɟen/	/wæɣ̊əʃɪkʲ/	/wæɣ̊əʃɪgʲ/
gebi-jjendje wies	sjrif			sjik weg!				sjikke-v'r weg		sjiktj weg! sjik weg!
	IPA			/ʃɪkʲ wæç/	/ʃɪkʲ wæʝ/			/ʃɪkʲever wæç/	/ʃɪkʲever wæʝ/	/ʃɪkʲc wæç/ /ʃɪkʲ wæç/	/ʃɪkʲc wæʝ/ /ʃɪkʲ wæʝ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	wegsjikke	wegsjikken	weggesjik ó		wegsjikke	wegsjikken	wegsjikkentaere		wegsjikkentaeren		weggesjikke		weggesjikken
	IPA	/wæçʃɪkʲe/	/wæçʃɪkʲen/	/wæɣ̊əʃɪkʲ/	/wæɣ̊əʃɪgʲ/	/wæçʃɪkʲe/	/wæçʃɪkʲen/	/wæçʃɪkʲen̥'tɛ̀:re/		/wæçʃɪkʲen̥'tɛ̀:ren/		/wæɣ̊əʃɪkʲe/		/wæɣ̊əʃɪkʲen/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: ewegsjikke
• Frans: renvoyer
• Ingels: send away, dismiss^(en:)
• Nederlandjs: wegsturen, wegzenden
• Pruus: wegschicken, fortschicken, entlassen
• Spaans: despedir
• Zweeds: skicka bort

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

wegsjikke ó /wæçʃɪkʲe/

1. (gerundium) gerundium II van wegsjikke
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• weg-sjik-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wegsjikke	wegsjikken	—
	IPA	/wæçʃɪkʲe/	/wæçʃɪkʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	wegsjikke	wegsjikken	—
	IPA	/wæçʃɪkʲe/	/wæçʃɪkʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

wegsjikke /wæçʃɪkʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegsjikke
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegsjikke

Aafbraeking

• weg-sjik-ke