verrèkke

Mofers

Wirkwaord

Lemma

verrèkke /və̽'re̞kʲe ~ ve̽'re̞kʲe/

1. (euvergenkelik) 'n spier of e gewerf te zieër belaste door dem te wied te rèkken of te zwaor aan te spanne

   Ich höb daen erm verroch.

2. (ergatief) op 'n ellenjige meneer toet zien inj kómme, verdomp waere

Aafbraeking

• ver-rèk-ke

Aafleijinge

• verrèk, verrèkdjes, verrèkkeling, verroch

Samestèlling

• ver- + rèkke

Zagswies

• get verrèkke te doon: get weigere te doon
• óm te verrèkke zeen: hieël kwaod zeen
• verrèkke van ...: in hoeag maot ónger get ónaangenaams lieje

  Zit die verwörming 'ns get hoger; ich verrèk hie vanne kaaj.

  Daen hóndj verrek vanne luus enne vluue.

• verrèkke vannen ozel: zich in slechte matterjeel ómstenjigheje bevinje, meis es e gevolg van ermood
• Die kónne mich verrèkke; ich doon waat ichzelf wil.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	verrèk		verrèks		verrèk		verrèkke	verrèkken	verrèk		verrèkke	verrèkken	verrèkkendj
	IPA	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞ks/	/və̽'re̞gz/	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	verrèkdje	verrèkdjen	verrèkdjes		verrèkdje	verrèkdjen	verrèkdje	verrèkdjen	verrèkdje	verrèkdjen	verrèkdje	verrèkdjen	verrèk
	IPA	/və̽'re̞gɟe/	/və̽'re̞gɟen/	/və̽'re̞gɟes/	/və̽'re̞gɟez/	/və̽'re̞gɟe/	/və̽'re̞gɟen/	/və̽'re̞gɟe/	/və̽'re̞gɟen/	/və̽'re̞gɟe/	/və̽'re̞gɟen/	/və̽'re̞gɟe/	/və̽'re̞gɟen/	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/
gebi-jjendje wies	sjrif			verrèk!				verrèkke-v'r		verrèktj! verrèk!
	IPA			/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/			/və̽'re̞kʲever/		/və̽'re̞kc/ /və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gɟ/ /və̽'re̞gʲ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	verrèkke	verrèkken	verrèk ó		verrèkke	verrèkken	verrèkkentaere		verrèkkentaeren		verrèkke		verrèkken
	IPA	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲen̥'tɛ̀:re/		/və̽'re̞kʲen̥'tɛ̀:ren/		/və̽'re̞kʲe/		/və̽'re̞kʲen/

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	verrèk		verrèks		verrèk		verrèkke	verrèkken	verrèk		verrèkke	verrèkken	verrèkkendj
	IPA	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞ks/	/və̽'re̞gz/	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	verroch		verrochs		verroch		verrochte	verrochten	verroch		verrochte	verrochten	verroch
	IPA	/və̽'rɒx/	/və̽'rɒɣ/	/və̽'rɒxs/	/və̽'rɒɣz/	/və̽'rɒx/	/və̽'rɒɣ/	/və̽'rɒxtə/	/və̽'rɒxtən/	/və̽'rɒx/	/və̽'rɒɣ/	/və̽'rɒxtə/	/və̽'rɒxtən/	/və̽'rɒx/	/və̽'rɒɣ/
gebi-jjendje wies	sjrif			verrèk!				verrèkke-v'r		verrèktj! verrèk!
	IPA			/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/			/və̽'re̞kʲever/		/və̽'re̞kc/ /və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gɟ/ /və̽'re̞gʲ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	verrèkke	verrèkken	verrèk ó		verrèkke	verrèkken	verrèkkentaere		verrèkkentaeren		verrèkke		verrèkken
	IPA	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲ/	/və̽'re̞gʲ/	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	/və̽'re̞kʲen̥'tɛ̀:re/		/və̽'re̞kʲen̥'tɛ̀:ren/		/və̽'re̞kʲe/		/və̽'re̞kʲen/

Raod

Bakkes guuef onnag de vörm verrochdje(n) en verrochdjes. Dinkelik zeen det tössevörm inne óntwikkeling van pseudo-sterk nao zwaak. Allewiel huuert me dees vörm allein nag bie 't "verrèkke van 'n spier of e gewerf" en neet bie de anger beteikenis.

In anger spraoke

[1]

• Ingels: overstretch, pull^(en:)
• Nederlandjs: verrekken

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

verrèkke ó /və̽'re̞kʲe ~ ve̽'re̞kʲe/

1. (gerundium) gerundium II van verrèkke
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-rèk-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verrèkke	verrèkken	—
	IPA	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	verrèkke	verrèkken	—
	IPA	/və̽'re̞kʲe/	/və̽'re̞kʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

verrèkke /və̽'re̞kʲe ~ ve̽'re̞kʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verrèkke
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verrèkke
3. (neet-lemma) participium van verrèkke

Aafbraeking

• ver-rèk-ke