Mofers bewirk

Wirkwaord bewirk

Lemma bewirk

tieje /tìje/

  1. (óneuvergenkelik) vraogen of kalle wen me min tied haet
Aafbraeking
  • tie-je
Samestèlling
Zagswies
  • örges haer tieje / tieje nao get: örges veur vraoge, örges veur infermere, mit naam wen m'n ónger (tieds)drök steit
    Wie de zaak mós sloete, tiedje die nimmieë nao geldj.

Verveuging bewirk

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif tiej tiets tietj tieje tiejen tietj tieje tiejen tiejendj
IPA /tì:i̯/ /tì:ts/ /tì:dz/ /tì:c/ /tì:ɟ/ /tìje/ /tìjen/ /tì:c/ /tì:ɟ/ /tìje/ /tìjen/ /tìjeɲɟ/
vergangen tied sjrif tiedje tiedjen tiedjes tiedje tiedjen tiedje tiedjen tiedje tiedjen tiedje tiedjen getiedj
IPA /tì:ɟe/ /tì:ɟen/ /tì:ɟes/ /tì:ɟez/ /tì:ɟe/ /tì:ɟen/ /tì:ɟe/ /tì:ɟen/ /tì:ɟe/ /tì:ɟen/ /tì:ɟe/ /tì:ɟen/ /ɣə'tì:ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif tiej! tieje-v'r tietj!
IPA /tì:i̯/ /tìjever/ /tì:c/ /tì:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif tieje tiejen getiej ó tieje tiejen tiejentaere tiejentaeren getieje getiejen
IPA /tìje/ /tìjen/ /ɣə'tì:i̯/ /tìje/ /tìjen/ /tìjen̥'tɛ̀:re/ /tìjen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'tìje/ /ɣə'tìjen/

Zelfstenjig naamwaord bewirk

Neet-lemma bewirk

tieje ó /tìje/

  1. (gerundium) gerundium II van tieje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • tie-je

Verbuging bewirk

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif tieje tiejen
IPA /tìje/ /tìjen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif tieje tiejen
IPA /tìje/ /tìjen/


Wirkwaord bewirk

Neet-lemma bewirk

tieje /tìje/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van tieje
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van tieje
Aafbraeking
  • tie-je

Zelfstenjig naamwaord bewirk

Neet-lemma bewirk

tieje /tìje/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van tied
Aafbraeking
  • tie-je