tiedje

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

tiedje ó /tí:ce/

1. 'ne korten tied

   Doe zóls nag e tiedje mótte wachten ieër dae trögkkump.

2. 'n korte poeas

Aafbraeking

• tied-je

Verwantje wäörd

• tied

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	tiedje	tiedjen	tiedjes
	IPA	/tí:ce/	/tí:cen/	/tí:ces/	/tí:cez/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	tiedje	tiedjen	tiedjes
	IPA	/tí:ce/	/tí:cen/	/tí:ces/	/tí:cez/

In anger spraoke

[2]

• Nederlandjs: poosje ó

Wirkwaord

Neet-lemma

tiedje /tì:ɟə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) inne vergangen tied van tieje
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) inne vergangen tied van tieje
3. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) inne vergangen tied van tieje
4. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) inne vergangen tied van tieje
5. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) inne vergangen tied van tieje

Aafbraeking

• tie-dje

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

tiedje /tí:ce/

1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van tied

Aafbraeking

• tied-je