stumme

Mofers

Wirkwaord

Lemma

stumme /stǿmə/

1. (óneuvergenkelik) mitdoon aan 'n verkeziging of e besloet door zien stum oet te bringe

   Ich gaon nimmieë stumme; die doon toch waat zie zelf wille dao in d'n Haag.

2. (meziek) (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) e meziekinsterment oppe juuste toeanhuuegdje bringe

   Die gitaar is ram vals; doe mós die ieës effekes stummen ieër v'r gaon spele.

3. (euvergenkelik) emes e bepaoldj geveul gaeve

   Det stump mich hieël positief des toe det ouch zoea vinjs.

4. (ergatief) (ajerwèts) krek zeen, richtig zeen

   Die van Postert bewaerdje det dao mieë luuj wonen es in Mofert en zie stumdje.

Aafbraeking

• stum-me

Aafleijinge

• stummer, stumming
• aafstumme, bestumme, biestumme, euvereinstumme, euverstumme, ewegstumme, instumme, mitstumme, oetstumme, óntstumme, toestumme, wegstumme
• stumblaad, stumbuus
• bliejgestumb, duustergestumb

Verwantje wäörd

• keze

Samestèlling

• stum + -e

Zagswies

• op emes stumme

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	stum		stums		stump		stumme	stummen	stumtj ↓stump		stumme	stummen	stummendj
	IPA	/stø̀m/		/stø̀m̥s/	/stø̀mz/	/stø̀m̥p/	/stø̀mb/	/stǿmə/	/stǿmən/	/stø̀m̥c/ /stø̀m̥p/	/stø̀mɟ/ /stø̀mb/	/stǿmə/	/stǿmən/	/stǿməɲɟ/
vergangen tied	sjrif	stumdje	stumdjen	stumdjes		stumdje	stumdjen	stumdje	stumdjen	stumdje	stumdjen	stumdje	stumdjen	gestumb gestump
	IPA	/stø̀mɟə/	/stø̀mɟən/	/stø̀mɟəs/	/stø̀mɟəz/	/stø̀mɟə/	/stø̀mɟən/	/stø̀mɟə/	/stø̀mɟən/	/stø̀mɟə/	/stø̀mɟən/	/stø̀mɟə/	/stø̀mɟən/	/ɣə'stø̀mb/
gebi-jjendje wies	sjrif			stum!				stumme-v'r		stumtj!
	IPA			/stø̀m/				/stǿməvər/		/stø̀m̥c/	/stø̀mɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	stumme	stummen	gestum ó		stumme	stummen	stummentaere		stummentaeren		gestumme		gestummen
	IPA	/stǿmə/	/stǿmən/	/ɣə'stø̀m/		/stǿmə/	/stǿmən/	/stǿmən̥'tɛ̀:re/		/stǿmən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'stǿmə/		/ɣə'stǿmən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: voter
• Ingels: vote
• Nederlandjs: stemmen
• Pruus: wählen
• Spaans: votar, balotar
• Zweeds: rösta, välja

[2]

• Frans: accorder
• Ingels: tune
• Nederlandjs: stemmen
• Pruus: stimmen
• Spaans: afinar^(es:), concertar
• Zweeds: stämma

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

stumme ó /stǿmə/

1. (gerundium) gerundium II van stumme
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• stum-me

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	stumme	stummen	—
	IPA	/stǿmə/	/stǿmən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	stumme	stummen	—
	IPA	/stǿmə/	/stǿmən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

stumme /stǿmə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van stumme
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van stumme

Aafbraeking

• stum-me

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

stumme /stǿmə/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van stum

Aafbraeking

• stum-me