stum
Mofers
bewirkZelfstenjig naamwaord
bewirkLemma
bewirkstum v /stø̀m/
- de klank waat gemaak wuuert door 't trille vanne mienselike stumbenj (zowaal bie 't kallen es bie 't zinge)
- 'n keus die mónjeling of sjriftelik gemaak geworen is bie e besloet of 'n verkeziging en mitbepaolendj is
- (euverdrechtelik) 'n aafzunjerlike zangpertie
- Zings toe dao de ieëste of de twieëdje stum?
- Aafbraeking
- stum
- Aafleijinge
- stumme
- stumbenj, stumhöbbendj, stumloos, stumómvank, stumverlieëging
- borsstum, driestummig, einstummig, kopstum, mieëstummig, twieëstummig, veerstummig, viefstummig
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 'n stum wie e metje höbbe: 'n doordringendje stum höbbe
- 'n stum wie e wasbraed: 'n raon stum
- 'n raon stum: 'n stum die graof is door 't gram zeen
Verbuging
bewirkinkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | stum | stumme | stummen | |
IPA | /stø̀m/ | /stǿmə/ | /stǿmən/ | ||
dim. | sjrif | stumke | stumken | stumkes | |
IPA | /stø̀m̥kə/ | /stø̀m̥kən/ | /stø̀m̥kəs/ | /stø̀m̥kəz/ |
In anger spraoke
bewirk[1]
[2]
Wirkwaord
bewirkNeet-lemma
bewirkstum /stø̀m/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van stumme
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van stumme
- Aafbraeking
- stum