struue

struue [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

struue ó /str̥ʉ̜̀ɛ̯̈/

1. (landjboew) gedruuegdje blujstengele van graansaorte wie kaore
2. (synoniem) anger waord veur bèd

   Noe is 't tied veur op 't struue te gaon.

Aafbraeking

• struue

Aafleijinge

• struuebèd, struuebók, struuebreid, struuehood, struuemat, struuepóp, struuezak
• aerpelestruue, boeanestruue, kaorestruue, sjaafstruue

Verwantje wäörd

• boes, halm, hui, kaaf, kaore, strui, struitsel, wan

Zagswies

• neet van bèd op struue kómme: neet aan zie werk kómme wie me det dach te doon

  Doe bös de gansen tied meh get 'nt klómmele; doe kums meh neet van bèd op struue.

• veur kaaf en struue
• zoea lómp wie struue: hieël lómp

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	struue		—
	IPA	/str̥ʉ̜̀ɛ̯̈/		—
dim.	sjrif	struueke	struueken	struuekes
	IPA	/str̥ʉ̜̀ɛ̯̈kʲe/	/str̥ʉ̜̀ɛ̯̈kʲen/	/str̥ʉ̜̀ɛ̯̈kʲes/	/str̥ʉ̜̀ɛ̯̈kʲez/
dat.	sjrif	struue		—
	IPA	/str̥ʉ̜̀ɛ̯̈/		—

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sjtru

Frans: paille(fr:) v Ieslandjs: hálmur m, strá(is:) ó Ingels: straw(en:) Nederlandjs: stro ó

Pruus: Stroh ó Spaans: paja v Zweeds: halm g