moor

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

moor ó (Nederlands: moeras)

• Mofers: zó~mp (semantisch; zu~mp, zu~mpke), moo\r (vormtechnisch; meu\r, meu\rke)

Sinnenieme

• moras, platsj, zómp

Verwantje wäörd

• brook

Verbuging

more, meurke

Zelfsjtendig naamwaord

moor m (Nederlands: waterketel, moor)

• Mofers: moea\r (moea\re, muue\rke)

Sinneniem

• fluitkaetel

Verbuging

more, meurke

Zelfsjtendig naamwaord

moor v (Nederlands: moederdier, wijfjeskonijn)

• Mofers: moo\r (meu\rs, meu\rke)

Verbuging

more, meurke

Zelfsjtendig naamwaord

moor v (Nederlands: schroefmoer, moer)

• Mofers: meu\rke (ó; meu\rkes)

Varrejasie

• mojer

Verbuging

more, meurke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

moor v /mò:r/

1. (bieëster) e vrouwelik, klein hoesdeer (wie van 'ne knien, 'nen hóndj of 'n kat)
2. (synoniem) (ajerwèts) (graof spraokgebroek) anger waord veur moder

Aafbraeking

• moor

Net get anges gesjreve

• moear, moer

Aafleijinge

• moorkat, moormiens
• kaartmoor

Zagswies

• t'r duvel of zie moor zeen: gaar nieks zeen (mitte ouge)

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	moor		meurs
	IPA	/mò:r/		/mø̀:r̥s/	/mø̀:rz/
dim.	sjrif	meurke	meurken	meurkes
	IPA	/mø̀:r̥kə/	/mø̀:r̥kən/	/mø̀:r̥kəs/	/mø̀:r̥kəz/

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

moor ó /mò:r/

1. (sterk-verajerd) óngebroekelike vorm van ↑brook

Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers praktisch nimmieë, meh kump van oearsprónk waal veur in det dialek. Ouchal kump 't van oearsprónk veur in Mofert, allewiel veultj 't neet aan es Mofers, mer es boetedörps. 't Gebroek daovan wuuert aafgeraoje veur 't feit det 't verwarrendj kan zeen veure luuj.

Aafbraeking

• moor

Verwantje wäörd

• moeras

Zagswies

• Mofert laag ieëren in e moor; daoveur det die luuj zoea eige zeen.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	moor		meur
	IPA	/mò:r/		/mø̀:r/
dim.	sjrif	meurke	meurken	meurkes
	IPA	/mø̀:r̥kə/	/mø̀:r̥kən/	/mø̀:r̥kəs/	/mø̀:r̥kəz/
dat.	sjrif	moor		meur
	IPA	/mò:r/		/mø̀:r/