meurke

e meurke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

meurke ó /mø̀:r̥kə/

1. e metale ringvörmig blökske mit sjroefdraod in 't gaat det deentj veur 'n sjroef of 'ne bout mit vas te zitte door 't aan te drejje

Aafbraeking

• meur-ke

Verwantje wäörd

• bout, drejvleugel, sjroef

Samestèlling

• moor + umlaut + -ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	meurke	meurken	meurkes
	IPA	/mø̀:r̥kə/	/mø̀:r̥kən/	/mø̀:r̥kəs/	/mø̀:r̥kəz/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	meurke	meurken	meurkes
	IPA	/mø̀:r̥kə/	/mø̀:r̥kən/	/mø̀:r̥kəs/	/mø̀:r̥kəz/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: moor

Fins: mutteri Frans: écrou m Ieslandjs: ró(is:) v Ingels: nut(en:)

Nederlandjs: moer g Pruus: Mutter(de:) v Spaans: tuerca v Zweeds: mutter(sv:) g

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

meurke /mø̀:r̥kə/

1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van moor

Aafbraeking

• meur-ke