Mofers

bewirk

Wirkwaord

bewirk

kravele /kr̥á:və̽lə/

  1. (ergatief) mit mote klumme, op 'n gevieërlike meneer klumme
    Dae waas mitte storm 't daak op gekraveldj en doe wejdje d'r dao vanaaf.
Aafbraeking
  • kra-ve-le
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging

bewirk
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kravel kravels kraveltj kravele kravelen kraveltj kravele kravelen kravelendj
IPA /kr̥á:vəl/ /kr̥á:vəl̥s/ /kr̥á:vəlz/ /kr̥á:vəʎ̥c/ /kr̥á:vəʎɟ/ /kr̥á:və̽lə/ /kr̥á:və̽lən/ /kr̥á:vəʎ̥c/ /kr̥á:vəʎɟ/ /kr̥á:və̽lə/ /kr̥á:və̽lən/ /kr̥á:və̽ləɲɟ/
vergangen tied sjrif kraveldje kraveldjen kraveldjes kraveldje kraveldjen kraveldje kraveldjen kraveldje kraveldjen kraveldje kraveldjen gekraveldj
IPA /kr̥á:vəʎɟə/ /kr̥á:vəʎɟən/ /kr̥á:vəʎɟəs/ /kr̥á:vəʎɟəz/ /kr̥á:vəʎɟə/ /kr̥á:vəʎɟən/ /kr̥á:vəʎɟə/ /kr̥á:vəʎɟən/ /kr̥á:vəʎɟə/ /kr̥á:vəʎɟən/ /kr̥á:vəʎɟə/ /kr̥á:vəʎɟən/ /ɣə'kr̥á:vəʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kravel! kravele-v'r kraveltj!
IPA /kr̥á:vəl/ /kr̥á:və̽ləvər/ /kr̥á:vəʎ̥c/ /kr̥á:vəʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kravele kravelen gekravel ó kravele kravelen kravelentaere kravelentaeren gekravele gekravelen
IPA /kr̥á:və̽lə/ /kr̥á:və̽lən/ /ɣə'kr̥á:vəl/ /kr̥á:və̽lə/ /kr̥á:və̽lən/ /kr̥á:və̽lən̥'tɛ̀:re/ /kr̥á:və̽lən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kr̥á:və̽lə/ /ɣə'kr̥á:və̽lən/

In anger spraoke

bewirk

Zelfstenjig naamwaord

bewirk

Neet-lemma

bewirk

kravele ó /kr̥á:və̽lə/

  1. (gerundium) gerundium II van kravele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kra-ve-le

Verbuging

bewirk
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kravele kravelen
IPA /kr̥á:və̽lə/ /kr̥á:və̽lən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kravele kravelen
IPA /kr̥á:və̽lə/ /kr̥á:və̽lən/


Wirkwaord

bewirk

Neet-lemma

bewirk

kravele /kr̥á:və̽lə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kravele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kravele
Aafbraeking
  • kra-ve-le