klingele

Mofers

Wirkwaord

Lemma

klingele /kl̥ɪ́ŋe̽le/

1. (óneuvergenkelik) (euvergenkelik) 'ne korte, klaore, meis get hoeage, klank make, wie wen glazeren of metale veurwerpe taengenein kómme

   Laotj die belkes meh klingele mitte Kersmis!

Aafbraeking

• kling-e-le

Aafleijinge

• klingel, klingelieër, klingeling
• klingelbujel

Verwantje wäörd

• belle, klinke, klotere

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 192.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	klingel		klingels		klingeltj		klingele	klingelen	klingeltj		klingele	klingelen	klingelendj
	IPA	/kl̥ɪ́ŋel/		/kl̥ɪ́ŋel̥s/	/kl̥ɪ́ŋelz/	/kl̥ɪ́ŋeʎ̥c/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟ/	/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/	/kl̥ɪ́ŋeʎ̥c/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟ/	/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/	/kl̥ɪ́ŋe̽leɲɟ/
vergangen tied	sjrif	klingeldje	klingeldjen	klingeldjes		klingeldje	klingeldjen	klingeldje	klingeldjen	klingeldje	klingeldjen	klingeldje	klingeldjen	geklingeldj
	IPA	/kl̥ɪ́ŋeʎɟe/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟen/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟes/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟez/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟe/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟen/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟe/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟen/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟe/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟen/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟe/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟen/	/ɣə'kl̥ɪ́ŋeʎɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			klingel!				klingele-v'r		klingeltj!
	IPA			/kl̥ɪ́ŋel/				/kl̥ɪ́ŋe̽lever/		/kl̥ɪ́ŋeʎ̥c/	/kl̥ɪ́ŋeʎɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	klingele	klingelen	geklingel ó		klingele	klingelen	klingelentaere		klingelentaeren		geklingele		geklingelen
	IPA	/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/	/ɣə'kl̥ɪ́ŋel/		/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/	/kl̥ɪ́ŋe̽len̥'tɛ̀:re/		/kl̥ɪ́ŋe̽len̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'kl̥ɪ́ŋe̽le/		/ɣə'kl̥ɪ́ŋe̽len/

In anger spraoke

• Ingels: ring
• Nederlandjs: rinkelen
• Pruus: klingeln
• Zweeds: pingla

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

klingele ó /kl̥ɪ́ŋe̽le/

1. (gerundium) gerundium II van klingele
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• kling-e-le

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	klingele	klingelen	—
	IPA	/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	klingele	klingelen	—
	IPA	/kl̥ɪ́ŋe̽le/	/kl̥ɪ́ŋe̽len/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

klingele /kl̥ɪ́ŋe̽le/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van klingele
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van klingele

Aafbraeking

• kling-e-le

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

klingele /kl̥ɪ́ŋe̽le/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van klingel

Aafbraeking

• kling-e-le