keuning

'ne keuning [1]

de keuning [3]

'ne keuning [4]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

keuning m /kǿ:nɪŋ/

1. 'ne leider van e landj van hoeagen adel, juus ónger 'ne keizer kwa rang
2. emes dae bie 't keuningssjete de vogel aafsjuutj
3. 't wichtigste stök bie 't sjake; bie waem dae verslage wuuert is 't verluus
4. 'n speelkaart die kwa waerd baove de dam steit en döks ónger de aos

Aafbraeking

• keu-ning

Aafleijinge

• keuningin, keuniklik, keuninklik, keuninkriek
• keuningsderm, keuningseider, keuningshoes, keuningsplaat, keuningssjete, keuningszilver
• Driekeuninge, elvekeuning

Verwantje wäörd

• berón, drosserd, graof, hertog, keizer, menark, prins, vors
• king

Zagswies

• de keuning te riek aaf zeen: hieël bliej zeen
• Óngere blinjen is d'n einuigige miens de keuning: Vergeleke mit get det wörkelik slech is, is det det middelmäötig is good.
• troeve keuning: de keuning bie 't troeve

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 185.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	keuning		keuninge	keuningen
	IPA	/kǿ:nɪŋ/		/kǿ:nɪŋe/	/kǿ:nɪŋen/
dim.	sjrif	keuningske	keuningsken	keuningskes
	IPA	/kǿ:nɪ̽ŋ̊skʲe/	/kǿ:nɪ̽ŋ̊skʲen/	/kǿ:nɪ̽ŋ̊skʲes/	/kǿ:nɪ̽ŋ̊skʲez/
dat.	sjrif	keuning		keuninge	keuningen
	IPA	/kǿ:nɪŋ/		/kǿ:nɪŋe/	/kǿ:nɪŋen/

In anger spraoke

[1]

Esperanto: reĝo(eo:) Frans: roi m Grieks (nuuj): βασιλιάς(el:) m Ieslandjs: konungur(is:) m Ingels: king(en:)

Japans: 王(ja:) Nederlandjs: koning g Pruus: König m Spaans: rey m Zweeds: kung g