menark
Mofers
bewirkZelfstenjig naamwaord
bewirkLemma
bewirkmenark m /mə'nár̥k/
- d'n alleinhieërser of ceremoniële staotshoof euver e landj wo èrfelike opvolging is
- Aafbraeking
- me-nark
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- 'ne sjaele menark: emes dae hieël sjael is
Verbuging
bewirkinkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | menark | menarke | menarken | |
IPA | /mə'nár̥k/ | /mə'nárg/ | /mə'nár̥kə/ | /mə'nár̥kən/ | |
dim. | sjrif | menerkske | menerksken | menerkskes | |
IPA | /mə'nǽr̥kskʲe/ | /mə'nǽr̥kskʲen/ | /mə'nǽr̥kskʲes/ | /mə'nǽr̥kskʲez/ | |
dat. | sjrif | menark | menarke | menarken | |
IPA | /mə'nár̥k/ | /mə'nárg/ | /mə'nár̥kə/ | /mə'nár̥kən/ |
- Raod
Bakkes guuef gènnen diminutief op.