hinkele

Mofers

Wirkwaord

Lemma

hinkele /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/

1. (óneuvergenkelik) aan 't kinjerspeel hinkele ([↓]) doon
2. (óneuvergenkelik) (ergatief) hinkendj loupe

Aafbraeking

• hin-ke-le

Aafleijinge

• hinkeleman, hinkelpot, hinkelstap, hinkelstein

Verwantje wäörd

• hinke

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 158.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	hinkel		hinkels		hinkeltj		hinkele	hinkelen	hinkeltj		hinkele	hinkelen	hinkelendj
	IPA	/hɪ́ŋ̊kʲel/		/hɪ́ŋ̊kʲel̥s/	/hɪ́ŋ̊kʲelz/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎ̥c/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽le/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽len/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎ̥c/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽le/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽len/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽leɲɟ/
vergangen tied	sjrif	hinkeldje	hinkeldjen	hinkeldjes		hinkeldje	hinkeldjen	hinkeldje	hinkeldjen	hinkeldje	hinkeldjen	hinkeldje	hinkeldjen	gehinkeldj
	IPA	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟes/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟez/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟe/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟen/	/ɣə'hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			hinkel!				hinkele-v'r		hinkeltj!
	IPA			/hɪ́ŋ̊kʲel/				/hɪ́ŋ̊kʲe̽lever/		/hɪ́ŋ̊kʲeʎ̥c/	/hɪ́ŋ̊kʲeʎɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	hinkele	hinkelen	gehinkel ó		hinkele	hinkelen	hinkelentaere		hinkelentaeren		gehinkele		gehinkelen
	IPA	/hɪ́ŋ̊kʲe̽le/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽len/	/ɣə'hɪ́ŋ̊kʲel/		/hɪ́ŋ̊kʲe̽le/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽len/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽len̥'tɛ̀:re/		/hɪ́ŋ̊kʲe̽len̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'hɪ́ŋ̊kʲe̽le/		/ɣə'hɪ́ŋ̊kʲe̽len/

In anger spraoke

[1]

• Nederlandjs: hinkelen^(nl:)

[2]

• Nederlandjs: hinken

e maedje det aan hinkele [1] duit

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hinkele ó /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/

1. e kinjerspeel wobie me zich volges vaste regels deils op ei bein springendj mót verplaatsen euver e deil vakken oppe gróndj
2. (gerundium) gerundium II van hinkele (Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.)

Aafbraeking

• hin-ke-le

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hinkele	hinkelen	—
	IPA	/hɪ́ŋ̊kʲe̽le/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽len/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	hinkele	hinkelen	—
	IPA	/hɪ́ŋ̊kʲe̽le/	/hɪ́ŋ̊kʲe̽len/	—

In anger spraoke

[1]

• Frans: marelle v
• Ingels: hopscotch
• Nederlandjs: hinkelen^(nl:) ó, hinkelspel ó
• Pruus: Hickelkasten m
• Spaans: rayuela v

Wirkwaord

Neet-lemma

hinkele /hɪ́ŋ̊kʲe̽le/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van hinkele
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van hinkele

Aafbraeking

• hin-ke-le