Mofers

bewirk

Wirkwaord

bewirk

hinke /hɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (óneuvergenkelik) óngeliek loupen ómdet me zie gewich mer op ei bein kan laote röste, mank of menkig loupe
  2. (ergatief) zich hinkendj ([1]) örges opaan begaeve
Aafbraeking
  • hin-ke
Net get anges gesjreve
Synoniem
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 158.

Verveuging

bewirk
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif hink hinks hink hinke hinken hink hinke hinken hinkendj
IPA /hɪ́ŋ̊kʲ/ /hɪ́ŋgʲ/ /hɪ́ŋ̊ks/ /hɪ́ŋgz/ /hɪ́ŋ̊kʲ/ /hɪ́ŋgʲ/ /hɪ́ŋ̊kʲe/ /hɪ́ŋ̊kʲen/ /hɪ́ŋ̊kʲ/ /hɪ́ŋgʲ/ /hɪ́ŋ̊kʲe/ /hɪ́ŋ̊kʲen/ /hɪ́ŋ̊kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif hinkdje hinkdjen hinkdjes hinkdje hinkdjen hinkdje hinkdjen hinkdje hinkdjen hinkdje hinkdjen gehink
IPA /hɪ́ŋgɟe/ /hɪ́ŋgɟen/ /hɪ́ŋgɟes/ /hɪ́ŋgɟez/ /hɪ́ŋgɟe/ /hɪ́ŋgɟen/ /hɪ́ŋgɟe/ /hɪ́ŋgɟen/ /hɪ́ŋgɟe/ /hɪ́ŋgɟen/ /hɪ́ŋgɟe/ /hɪ́ŋgɟen/ /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲ/ /ɣə'hɪ́ŋgʲ/
gebi-jjendje wies sjrif hink! hinke-v'r hinktj!
hink!
IPA /hɪ́ŋ̊kʲ/ /hɪ́ŋgʲ/ /hɪ́ŋ̊kʲever/ /hɪ́ŋ̊kc/
/hɪ́ŋ̊kʲ/
/hɪ́ŋgɟ/
/hɪ́ŋgʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif hinke hinken gehink ó hinke hinken hinkentaere hinkentaeren gehinke gehinken
IPA /hɪ́ŋ̊kʲe/ /hɪ́ŋ̊kʲen/ /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲ/ /ɣə'hɪ́ŋgʲ/ /hɪ́ŋ̊kʲe/ /hɪ́ŋ̊kʲen/ /hɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:re/ /hɪ́ŋ̊kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲe/ /ɣə'hɪ́ŋ̊kʲen/

In anger spraoke

bewirk

[1]

Zelfstenjig naamwaord

bewirk

Neet-lemma

bewirk

hinke ó /hɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van hinke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • hin-ke

Verbuging

bewirk
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hinke hinken
IPA /hɪ́ŋ̊kʲe/ /hɪ́ŋ̊kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif hinke hinken
IPA /hɪ́ŋ̊kʲe/ /hɪ́ŋ̊kʲen/


Wirkwaord

bewirk

Neet-lemma

bewirk

hinke /hɪ́ŋ̊kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van hinke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van hinke
Aafbraeking
  • hin-ke

Zelfstenjig naamwaord

bewirk

Neet-lemma

bewirk

hinke /hɪ̀n̥kʲe/

  1. (neet-lemma) vorm innen diminutief van hin
Aafbraeking
  • hin-ke