Mofers bewirk

Wirkwaord bewirk

Lemma bewirk

hiemmele /híme̽le/

  1. (synoniem) (ergatief) anger waord veur sterve
Raod

Lèt op! Bakkes sjrief hiemele.

Aafbraeking
  • hiem-me-le
Verwantje wäörd
Kómaaf
  • Oet 't Pruus: himmeln "sterve".

Verveuging bewirk

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif hiemmel hiemmels hiemmeltj hiemmele hiemmelen hiemmeltj hiemmele hiemmelen hiemmelendj
IPA /hímel/ /hímel̥s/ /hímelz/ /hímeʎ̥c/ /hímeʎɟ/ /híme̽le/ /híme̽len/ /hímeʎ̥c/ /hímeʎɟ/ /híme̽le/ /híme̽len/ /híme̽leɲɟ/
vergangen tied sjrif hiemmeldje hiemmeldjen hiemmeldjes hiemmeldje hiemmeldjen hiemmeldje hiemmeldjen hiemmeldje hiemmeldjen hiemmeldje hiemmeldjen gehiemmeldj
IPA /hímeʎɟe/ /hímeʎɟen/ /hímeʎɟes/ /hímeʎɟez/ /hímeʎɟe/ /hímeʎɟen/ /hímeʎɟe/ /hímeʎɟen/ /hímeʎɟe/ /hímeʎɟen/ /hímeʎɟe/ /hímeʎɟen/ /ɣə'hímeʎɟ/
gebi-jjendje wies sjrif hiemmel! hiemmele-v'r hiemmeltj!
IPA /hímel/ /híme̽lever/ /hímeʎ̥c/ /hímeʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif hiemmele hiemmelen gehiemmel ó hiemmele hiemmelen hiemmelentaere hiemmelentaeren gehiemmele gehiemmelen
IPA /híme̽le/ /híme̽len/ /ɣə'hímel/ /híme̽le/ /híme̽len/ /híme̽len̥'tɛ̀:re/ /híme̽len̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'híme̽le/ /ɣə'híme̽len/

In anger spraoke bewirk

Zelfstenjig naamwaord bewirk

Neet-lemma bewirk

hiemmele ó /híme̽le/

  1. (gerundium) gerundium II van hiemmele
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • hiem-me-le

Verbuging bewirk

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif hiemmele hiemmelen
IPA /híme̽le/ /híme̽len/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif hiemmele hiemmelen
IPA /híme̽le/ /híme̽len/


Wirkwaord bewirk

Neet-lemma bewirk

hiemmele /híme̽le/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van hiemmele
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van hiemmele
Aafbraeking
  • hiem-me-le