deig

deig knaeje mitte henj

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

deig m > m ~ ó /dɛ́i̯ç/

1. (aeteswaar) 't óngebakke, knaejbaar matterjaal womit me broeajer, wègken en anger baksele kan make, waat besteit oet mael en riesmiddele (wie ges, bloom en ei), vleujstóf (wie mèlk en water) en smaakstóffe (wie sókker en zaat)

Aafbraeking

• deig

Aafleijinge

• deigroller, deigwaar
• bieësjesdeig, sjirveldeig, wègkedeig, zandjdeig

Verwantje wäörd

• beslaag, broead, gebekdje, ges, mael, moolj, wègk
• bakke, knaeje, minge, rieze

Zagswies

• d'n Deig veur rogkebroead waerde neet mitte henj geknaedj, meh mitte veut getraoje; det waas manskaerelswerk.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 98.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	deig		—
	IPA	/dɛ́i̯ç/	/dɛ́i̯ʝ/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	deig		—
	IPA	/dɛ́i̯ç/	/dɛ́i̯ʝ/	—

In anger spraoke

Fins: taikina Frans: pâte v Ieslandjs: deig ó Ingels: dough

Nederlandjs: deeg(nl:) ó Pruus: Teig m Spaans: masa v, pasta v Zweeds: deg g