bekken

't bekken [1]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bekken ó /bækʲen/

1. (liefdeil) de knäök die d'n óngerkantj vanne boek vörme, drek baove de bein
2. 'n bès dreig, meh brei en rónj sjaol
3. (aerdlieër) 'n groeate inzinking vanne baom in 't landjsjap, óntstange door strouminge van water

Raod

In losstäöndje vorm wuuert "bekken" zowaal mit es sónger -n oetgespraoke. Bieje meiste saortgelieke wäörd wuuert de -n in zónne val weggelaote; bie "bekken" blief t'r bie e deil spraekers bewaard.

Dit waord wuuert neet gebroek veur 't metale slaagwerk; det zeen de "dèksele".

Aafbraeking

• bek-ken

Variaasje

• bekke

Verwantje wäörd

• [1] dermbein, häöpbein, heiligbein
• [3] stroumdaal

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	bekken		bekkes
	IPA	/bækʲen/		/bækʲes/	/bækʲez/
dim.	sjrif	bekkenske	bekkensken	bekkenskes
	IPA	/bækʲe̽n̥skʲe/	/bækʲe̽n̥skʲen/	/bækʲe̽n̥skʲes/	/bækʲe̽n̥skʲez/
dat.	sjrif	bekken		bekkes
	IPA	/bækʲen/		/bækʲes/	/bækʲez/

Raod

d'n Diminutief kump min veur.

In anger spraoke

[1]

Frans: bassin(fr:) m Ieslandjs: mjaðmagrind(is:) v Ingels: pelvis Nederlandjs: bekken ó

Pruus: Becken ó Spaans: pelvis v Zweeds: bäcken ó

[3]

• Frans: bassin^(fr:) m
• Ingels: basin^(en:)
• Nederlandjs: bekken ó
• Pruus: Becken ó
• Zweeds: bassäng g

Wirkwaord

Neet-lemma

bekken /bækʲen/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van bekke (mit liaison)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van bekke (mit liaison)
3. (neet-lemma) infinitief van bekke (mit liaison)

Aafbraeking

• bek-ken

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

bekken /bækʲen/

1. (neet-lemma) liaisonvorm van bekke

Aafbraeking

• bek-ken