dèksel

e kèlle mit d'n dèksel [1] daotaenge

dèksele [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

dèksel m /de̞kʲsel/

1. e veurwerp veur 'n anger haol, aop veurwerp mit aaf te dèkken of toe te make
2. (meziek) 'n saort slaagwerk inne vorm van 'n tejjervörmige metale sjief die zowaal bie e trómstèl op 'ne stäönderd gezatj wuuert veur mit 'ne stek op te slaon es mit reemkes inne henj gehaje wuuert veur es paar taengenein aan te hawwe

   Waem sleit allewiel nag de dèksele bie 't trómmelkorps?

3. (ónalgemein) 'n aafdèkking of 'n bedèkkendje laog

Aafbraeking

• dèk-sel

Aafleijinge

• dèksele
• ougsdèksel

Verwantje wäörd

• daeke, dèkke
• góng

Zagswies

• Dao is gei pötje zoea sjeif of dao pas e dèkselken op: Me mót geine wanhaop höbbe, went veur ederein is 'ne partner te vinje.
• d'n dèksel oppe naas kriege: mitmake det get det me verwach haw ónverhöds neet oetkump (Nederlandjs: een teleurstelling oplopen)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 98.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	dèksel		dèksele	dèkselen
	IPA	/de̞kʲsel/		/de̞kʲse̽le/	/de̞kʲse̽len/
dim.	sjrif	dèkselke	dèkselken	dèkselkes
	IPA	/de̞kʲse̽l̥kʲe/	/de̞kʲse̽l̥kʲen/	/de̞kʲse̽l̥kʲes/	/de̞kʲse̽l̥kʲez/
dat.	sjrif	dèksel		dèksele	dèkselen
	IPA	/de̞kʲsel/		/de̞kʲse̽le/	/de̞kʲse̽len/

In anger spraoke

[1]

Albanees: kapak(sq:) m Fins: kansi Frans: couvercle m Ieslandjs: lok ó Ingels: lid, cover(en:), cap(en:)

Nederlandjs: deksel ó Pruus: Deckel m Sjinees: 亠(zh:) Spaans: tapadera v, tapa v Zweeds: lock g

[2]

• Frans: cymbale v
• Ingels: cymbal
• Nederlandjs: cimbaal g, bekken ó
• Pruus: Becken ó
• Zweeds: cymbal g, bäcken ó

Wirkwaord

Neet-lemma

dèksel /de̞kʲsel/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van dèksele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van dèksele

Aafbraeking

• dèk-sel