aanlanje

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aanlanje (Nederlands: aanlanden, terechtkomen)

• Mofers: aa~nla\nje

Verveuging

landj aan, landje aan, aangelandj

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich lanj aan	mer ich lanj aan	det ich aanlanj	ich bön aangelandj
IPA	/ɪʝ làɲ 'á:n/	/mær‿ɪ̽ʝ làɲ 'á:n/	/dæd‿ɪ̽ʝ 'á:nlàɲ/	/ɪʝ bœ̀n 'á:nɣəlàɲɟ/

aanlanje /á:nláɲə/

1. (ergatief) örges terechkómme, op 'n plaats aankómme

   Ich staon daovan te kieke des toe alik heim aangelandj bös mit wieväöls toe gister gezaopen höbs.

2. (ergatief) aan landj gaon

Aafbraeking

• aan-lanj-e

Samestèlling

• aan- + lanje

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 56.

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aanlanj		aanlanjs		aanlandj		aanlanje	aanlanjen	aanlandj		aanlanje	aanlanjen	aanlanjendj
	IPA	/á:nlàɲ/		/á:nlàɲ̊s/	/á:nlàɲz/	/á:nlàɲɟ/		/á:nláɲə/	/á:nláɲən/	/á:nlàɲɟ/		/á:nláɲə/	/á:nláɲən/	/á:nláɲəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aanlandje	aanlandjen	aanlandjes		aanlandje	aanlandjen	aanlandje	aanlandjen	aanlandje	aanlandjen	aanlandje	aanlandjen	aangelandj
	IPA	/á:nlàɲɟə/	/á:nlàɲɟən/	/á:nlàɲɟəs/	/á:nlàɲɟəz/	/á:nlàɲɟə/	/á:nlàɲɟən/	/á:nlàɲɟə/	/á:nlàɲɟən/	/á:nlàɲɟə/	/á:nlàɲɟən/	/á:nlàɲɟə/	/á:nlàɲɟən/	/á:nɣəlàɲɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			lanj aan!				lanje-v'r aan		landj aan!
	IPA			/làɲ á:n/				/láɲəvər á:n/		/làɲɟ á:n/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aanlanje	aanlanjen	aangelanj ó		aanlanje	aanlanjen	aanlanjentaere		aanlanjentaeren		aangelanje		aangelanjen
	IPA	/á:nláɲə/	/á:nláɲən/	/á:nɣəlàɲ/		/á:nláɲə/	/á:nláɲən/	/á:nláɲən̥'tɛ̀:re/		/á:nláɲən̥'tɛ̀:ren/		/á:nɣəláɲə/		/á:nɣəláɲən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aanlanje
• Ingels: end up, wind up
• Nederlandjs: aanbelanden^(nl:), aanlanden^(nl:), terechtkomen

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

aanlanje ó /á:nláɲə/

1. (gerundium) gerundium II van aanlanje
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• aan-lanj-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aanlanje	aanlanjen	—
	IPA	/á:nláɲə/	/á:nláɲən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aanlanje	aanlanjen	—
	IPA	/á:nláɲə/	/á:nláɲən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aanlanje /á:nláɲə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanlanje (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanlanje (in naevezats)

Aafbraeking

• aan-lanj-e

Variaasje

• (in houfzats) lanje aan