aafkómme

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

aafkómme (Nederlands: afkomen, teniet gaan, verloren gaan)

• Mofers: aa~fkó\mme

Verveuging

kump aaf, kaom aaf, aafgekómme

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich kóm aaf	mer ich kóm aaf	det ich aafkóm	ich bön aafgekómme
IPA	/ɪç kʊ̀m 'á:f/	/mær‿ɪ̽ç kʊ̀m 'á:f/	/dæd‿ɪ̽ʝ á:fkʊ̀m/	/ɪʝ bœ̀n á:fɣ̊əkʊ́mə/

aafkómme /á:fkʊ́mə/

1. (ergatief) nao ónger kómme, nao 'n leger huuegdje gaon

   Ich huuer al det die aafkómmen ane veut oppe trap.

2. (ergatief) (~ van get) bevriedj waere van e perbleem, e perbleem kwietkómme
3. (ergatief) (~ van get) zienen oearsprónk höbbe van get, emes es veureljer höbbe
4. (ergatief) vaerdig kómme mit get, klaorkómme
5. (ergatief) örges in rechte richting op aangaon
6. (ergatief) örges kort langs gaon

   Dae wagen is op nag gèn vief sentemaeter aafgekómme.

Aafbraeking

• aaf-kóm-me

Aafleijinge

• aafkóms, kómaaf

Samestèlling

• aaf- + kómme

Zagswies

• op emes aafkómme: emes op 'n dreigendje meneer genieëke

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	aafkóm		aafkums		aafkump		aafkómme	aafkómmen	aafkómp		aafkómme	aafkómmen	aafkómmendj
	IPA	/á:fkʊ̀m/		/á:fkǿm̥s/	/á:fkǿmz/	/á:fkǿm̥p/	/á:fkǿmb/	/á:fkʊ́mə/	/á:fkʊ́mən/	/á:fkʊ̀m̥p/	/á:fkʊ̀mb/	/á:fkʊ́mə/	/á:fkʊ́mən/	/á:fkʊ́məɲɟ/
vergangen tied	sjrif	aafkwaam aafkoom †aafkaam ↓aafkwoom		aafkwaams aafkooms †aafkaams ↓aafkwooms		aafkwaam aafkoom †aafkaam ↓aafkwoom		aafkome	aafkomen	aafkwaamp aafkoomp †aafkaamp ↓aafkwoomp		aafkome	aafkomen	aafgekómme	aafgekómmen
	IPA	/á:fkw̥á:m/ /á:fkò:m/ /á:fká:m/ /á:fkw̥ò:m/		/á:fkw̥á:m̥s/ /á:fkò:m̥s/ /á:fká:m̥s/ /á:fkw̥ò:m̥s/	/á:fkw̥á:mz/ /á:fkò:mz/ /á:fká:mz/ /á:fkw̥ò:mz/	/á:fkw̥á:m/ /á:fkò:m/ /á:fká:m/ /á:fkw̥ò:m/		/á:fkó:mə/	/á:fkó:mən/	/á:fkw̥á:m̥p/ /á:fkò:m̥p/ /á:fká:m̥p/ /á:fkw̥ò:m̥p/	/á:fkw̥á:mb/ /á:fkò:mb/ /á:fká:mb/ /á:fkw̥ò:mb/	/á:fkó:mə/	/á:fkó:mən/	/á:fɣ̊əkʊ́mə/	/á:fɣ̊əkʊ́mən/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	aafkoom		aafkooms		aafkoom		aafkome	aafkomen	aafkoomp		aafkome	aafkomen	aafgekómme	aafgekómmen
	IPA	/á:fkò:m/		/á:fkò:m̥s/	/á:fkò:mz/	/á:fkò:m/		/á:fkó:mə/	/á:fkó:mən/	/á:fkò:m̥p/	/á:fkò:mb/	/á:fkó:mə/	/á:fkó:mən/	/á:fɣ̊əkʊ́mə/	/á:fɣ̊əkʊ́mən/
gebi-jjendje wies	sjrif			kóm aaf!				kómme-v'r aaf		kómtj aaf!
	IPA			/kʊ́m á:f/	/kʊ́m á:v/			/kʊ́məvər á:f/	/kʊ́məvər á:v/	/kʊ̀m̥c á:f/	/kʊ̀m̥c á:v/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	aafkómme	aafkómmen	—		aafkómme	aafkómmen	aafkómmentaere		aafkómmentaeren		aafgekómme		aafgekómmen
	IPA	/á:fkʊ́mə/	/á:fkʊ́mən/	—		/á:fkʊ́mə/	/á:fkʊ́mən/	/á:fkʊ́mən̥'tɛ̀:re/		/á:fkʊ́mən̥'tɛ̀:ren/		/á:fɣ̊əkʊ́mə/		/á:fɣ̊əkʊ́mən/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafkómme
• Ingels: descend^(en:)
• Koreaans: 내려가다^(ko:)
• Nederlandjs: afdalen, afkomen, afzakken
• Spaans: descender^(es:)

[3]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aafkómme
• Ingels: originate
• Koreaans: 기원하다^(ko:)
• Nederlandjs: afkomen, afstammen, voortkomen

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

aafkómme ó /á:fkʊ́mə/

1. (synoniem) anger waord veur kómaaf
2. (gerundium) gerundium II van aafkómme (Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.)

Aafbraeking

• aaf-kóm-me

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	aafkómme	aafkómmen	—
	IPA	/á:fkʊ́mə/	/á:fkʊ́mən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	aafkómme	aafkómmen	—
	IPA	/á:fkʊ́mə/	/á:fkʊ́mən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

aafkómme /á:fkʊ́mə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aafkómme (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aafkómme (in naevezats)

Aafbraeking

• aaf-kóm-me

Variaasje

• (in houfzats) kómme aaf