aadurve

Kirchröadsj

Wirkwoad

Oesspjroach

• IPA: /ˈaː.dʏʁ.və/

Lemma

aadurve

1. (transitief) d'r Koeraasj han vuur urjens mit aa tse vange.

Variaatsie

• aadörve

Samestèlling

• aa- + durve.

In anger dialekte

• Mofers: aanderre

Infléktie

	iech		doe		heë/zie/'t		vier		uur		zie		deilwoad
	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
präsens	durf aa		durfs aa		durft aa		durve aa	durven aa	durft aa		durve aa	durven aa	aadurvend aadurvens
präteritum I	durvet aa		durvets aa		durvet aa		durvete aa	durveten aa	durvet aa		durvete aa	durveten aa	aajedórfd
präteritum II	—		—		—		—		—		—		—
kónjunktief	durf aa		durfs aa		durft aa		durve aa	durven aa	durft]] aa		durve aa	durven aa
imperatief			durf aa				durve-v'r aa		durft aa
substantivering	infinitief		jeróndief I		jeróndief II		supien				partitsiep
	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	aadurve	aadurven	aajedurf		aadurve	aadurven	aadurventäre		aadurventären		aajedurve		aajedurven

In anger spröach

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: aandarre
• Frans: oser
• Ingels: dare^(en:)
• Iteljaans: osare
• Nederlandjs: aandurven
• Portegees: ousar
• Pruus: wagen
• Spaans: atreverse^(es:)
• Zweeds: våga

Zelfsjtendieg naamwoad

Oesspjroach

• IPA: /ˈaː.dʏʁ.və/

Lemma

aadurve ó

1. (jeróndief) jeróndief II va aadurve.

Infléktie

	stam inkelvaad	stam mieëvaad	diminutief inkelvaad	diminutief mieëvaad
nominatief	aadurve	—	—	—
genitief	aadurves	—	—	—
locatief	aadurves	—	—	—
datief	aadurve	—	—	—
accusatief	aadurve	—	—	—