zinge

Mofers

Wirkwaord

Lemma

zinge /zɪ́ŋe/

1. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) mitte stum 'n muzikaal opeinvolging van tuuen oetbringe
2. (euvergenkelik) (óneuvergenkelik) op 'n muzikaal meneer klank gaeve (wie door veugel)
3. (óneuvergenkelik) 'ne klank veurbringe dae kump doordet water geit kaoke

Aafbraeking

• zing-e

Net get anges gesjreve

• zinke

Aafleijinge

• zank, zenger
• bezinge, inzinge, mitzinge, naozinge, oetzinge, veurzinge

Verwantje wäörd

• homere, kwele

Zagswies

• 'n gezónge mès: 'n mès worin minstens de gewuuene mèszank gezónge wuuert
• 'n zingendje mès: 'n mès worin minstens de gewuuene mèszank gezónge wuuert
• Waat noe gezónge? = Waat mótte v'r noe toch aanvange?
• "Waat noe gezónge?" zag de köster; doe stóng de kirk in brandj: 'n wiets op Waat noe gezónge? (De köster waas ouch ummer d'n organis enne veurzenger mit kirkdeenste.)
• zinge wie 'ne krekel: mit vol euvergaaf zinge

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	zing		zings		zingk		zinge	zingen	zingk		zinge	zingen	zingendj
	IPA	/zɪ̀ŋ/		/zɪ̀ŋ̊(k)s/	/zɪ̀ŋ(g)z/	/zɪ̀ŋ̊kʲ/	/zɪ̀ŋgʲ/	/zɪ́ŋe/	/zɪ́ŋen/	/zɪ̀ŋ̊kʲ/	/zɪ̀ŋgʲ/	/zɪ́ŋe/	/zɪ́ŋen/	/zɪ́ŋeŋɟ/
vergangen tied	sjrif	zóng †zang		zóngs †zangs		zóng †zang		zónge	zóngen	zóng		zónge	zóngen	gezónge	gezóngen
	IPA	/zʊ̀ŋ/ /zàŋ/		/zʊ̀ŋ̊s/ /zàŋ̊s/	/zʊ̀ŋz/ /zàŋz/	/zʊ̀ŋ/ /zàŋ/		/zʊ́ŋə/	/zʊ́ŋən/	/zʊ̀ŋ/		/zʊ́ŋə/	/zʊ́ŋən/	/ɣə'zʊ́ŋə/	/ɣə'zʊ́ŋən/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	zóng		zóngs		zóng		zónge	zóngen	zóng		zónge	zóngen	gezónge	gezóngen
	IPA	/zʊ̀ŋ/		/zʊ̀ŋ̊s/	/zʊ̀ŋz/	/zʊ̀ŋ/		/zʊ́ŋə/	/zʊ́ŋən/	/zʊ̀ŋ/		/zʊ́ŋə/	/zʊ́ŋən/	/ɣə'zʊ́ŋə/	/ɣə'zʊ́ŋən/
gebi-jjendje wies	sjrif			zing!				zinge-v'r		zingtj! zingk!
	IPA			/zɪ̀ŋ/				/zɪ́ŋever/		/zɪ̀ŋ̊c/ /zɪ̀ŋ̊kʲ/	/zɪ̀ŋɟ/ /zɪ̀ŋgʲ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	zinge	zingen	gezing ó gezings ó		zinge	zingen	zingentaere		zingentaeren		gezinge		gezingen
	IPA	/zɪ́ŋe/	/zɪ́ŋen/	/ɣə'zɪ̀ŋ/		/zɪ́ŋe/	/zɪ́ŋen/	/zɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/		/zɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'zɪ́ŋe/		/ɣə'zɪ́ŋen/
				/ɣə'zɪ̀ŋ̊s/	/ɣə'zɪ̀ŋz/

In anger spraoke

[1]

Albanees: këndoj(sq:) Arabisch: غنى(ar:) Assamees: গা(as:) Fins: laulaa Frans: chanter(fr:) Hindi: गाना(hi:) Ieslandjs: syngja(is:) Ingels: sing Iteljaans: cantare(it:) Japans: うたう(ja:)

Koreaans: 노래하다(ko:) Louisianacreool: chanté(lou:) Nederlandjs: zingen Portegees: cantar(pt:) Pruus: singen(de:) Russisch: петь(ru:) Sjinees: 倡(zh:), 唪(zh:) Spaans: cantar(es:) Viëtnamees: tán tụng(vi:) Zweeds: sjunga

[2]

• Ieslandjs: syngja^(is:)
• Ingels: sing
• Japans: 鳴く^(ja:)
• Nederlandjs: zingen
• Sjinees: 哢^(zh:), 囀^(zh:)

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

zinge ó /zɪ́ŋe/

1. (gerundium) gerundium II van zinge
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• zing-e

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	zinge	zingen	—
	IPA	/zɪ́ŋe/	/zɪ́ŋen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	zinge	zingen	—
	IPA	/zɪ́ŋe/	/zɪ́ŋen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

zinge /zɪ́ŋe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van zinge
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van zinge

Aafbraeking

• zing-e