wispel

'n wispel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

wispel v /wɪspel/

1. (bieëster) Apocrita: e zwart-gael, staekendj vleesvleugelig insek det gèn hómmel, bie of aomezeik is

   Die wispel haet mich nag venienig gestaoke.

Aafbraeking

• wis-pel

Variaasje

• †waps, wèsp

Aafleijinge

• wispelès, wispelsteek, wispelval
• staekwispel

Verwantje wäörd

• bie, hómmel, sjeldaes

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	wispel		wispele	wispelen
	IPA	/wɪspel/		/wɪspe̽le/	/wɪspe̽len/
dim.	sjrif	wispelke	wispelken	wispelkes
	IPA	/wɪspe̽l̥kʲe/	/wɪspe̽l̥kʲen/	/wɪspe̽l̥kʲes/	/wɪspe̽l̥kʲez/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: mispel

Aadingels: wæps(ang:) v Albanees: grenzë(sq:) v, grerëza(sq:) v Fins: ampiainen Frans: guêpe v Ieslandjs: geitungur m Ingels: wasp Komi-Permjaaks: зі(koi:)

Komi-Zurjeens: зі(kv:) Luuksembörgs: Harespel v Nederlandjs: wesp g Pruus: Wespe v Spaans: avispa v Zweeds: geting g