verwiete

Mofers

Wirkwaord

Lemma

verwiete /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

1. (euvergenkelik) emes get kwaolik nummen en dem wiezen op e gebraek

   Die höbbe dem verwete det t'r zich 'n pruzin aansjafdje.

2. (euvergenkelik) emes de sjoud gaeve van get

Aafbraeking

• ver-wie-te

Aafleijinge

• verwiet, verwietbaar, verwietelik

Verwantje wäörd

• naodrage, naohaje

Samestèlling

• ver- + wiete

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	verwiet		verwiets		verwietj		verwiete	verwieten	verwietj		verwiete	verwieten	verwietendj
	IPA	/və̽r'wí:t/	/və̽r'wí:d/	/və̽r'wits/	/və̽r'widz/	/və̽r'wic/	/və̽r'wiɟ/	/və̽r'wí:te/	/və̽r'wí:ten/	/və̽r'wic/	/və̽r'wiɟ/	/və̽r'wí:te/	/və̽r'wí:ten/	/və̽r'wí:teɲɟ/
vergangen tied	sjrif	verweet †verweit		verweets †verweits		verweet †verweit		verwete	verweten	verweetj		verwete	verweten	verwete	verweten
	IPA	/və̽r'wé:t/ /və̽r'wɛ́i̯t/	/və̽r'wé:d/ /və̽r'wɛ́i̯d/	/və̽r'wé:ts/ /və̽r'wɛ́i̯ts/	/və̽r'wé:dz/ /və̽r'wɛ́i̯dz/	/və̽r'wé:t/ /və̽r'wɛ́i̯t/	/və̽r'wé:d/ /və̽r'wɛ́i̯d/	/və̽r'wé:te/	/və̽r'wé:ten/	/və̽r'wé:c/	/və̽r'wé:ɟ/	/və̽r'wé:te/	/və̽r'wé:ten/	/və̽r'wé:te/	/və̽r'wé:ten/
vergangen tied (kónjunktief)	sjrif	verweet		verweets		verweet		verwete	verweten	verweetj		verwete	verweten	verwete	verweten
	IPA	/və̽r'wé:t/	/və̽r'wé:d/	/və̽r'wé:ts/	/və̽r'wé:dz/	/və̽r'wé:t/	/və̽r'wé:d/	/və̽r'wé:te/	/və̽r'wé:ten/	/və̽r'wé:c/	/və̽r'wé:ɟ/	/və̽r'wé:te/	/və̽r'wé:ten/	/və̽r'wé:te/	/və̽r'wé:ten/
gebi-jjendje wies	sjrif			verwiet!				verwiete-v'r		verwietj!
	IPA			/və̽r'wí:t/	/və̽r'wí:d/			/və̽r'wí:tever/		/və̽r'wí:c/	/və̽r'wí:ɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		wadikaal	liaison	wadikaal	liaison	wadikaal	liaison	wadikaal		liaison		wadikaal		liaison
	sjrif	verwiete	verwieten	verwiet ó		verwiete	verwieten	verwietentaere		verwietentaeren		verwiete		verwieten
	IPA	/və̽r'wí:te/	/və̽r'wí:ten/	/və̽r'wí:t/	/və̽r'wí:d/	/və̽r'wí:te/	/və̽r'wí:ten/	/və̽rwí:ten̥'tɛ̀:re/		/və̽rwí:ten̥'tɛ̀:ren/		/və̽r'wí:te/		/və̽r'wí:ten/

In anger spraoke

[1]

• Ieslandjs: lá^(is:)
• Ingels: blame^(en:)
• Koreaans: 나무라다^(ko:)
• Nederlandjs: verwijten
• Sjinees: 怪^(zh:)

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

verwiete ó /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

1. (gerundium) gerundium II van verwiete
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-wie-te

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	verwiete	verwieten	—
	IPA	/və̽r'wí:te/	/və̽r'wí:ten/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	verwiete	verwieten	—
	IPA	/və̽r'wí:te/	/və̽r'wí:ten/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

verwiete /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verwiete
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verwiete
3. (neet-lemma) participium van verwiete

Aafbraeking

• ver-wie-te

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

verwiete /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van verwiet

Aafbraeking

• ver-wie-te