vervörme

Mofers

Wirkwaord

Lemma

vervörme /və̽r'vœ̀rmə/

1. (euvergenkelik) de vorm verangere van get (ouch in 't naodeil daovan)

   De hèts vanne verwörming haet die kaese vervörmp; die zeen noe ram sjeif doordet die gesmóltje zeen.

2. (ergatief) van vorm verangere (ouch van kluuer, ruumdje, leech en klank, meis van 'n herkinbaar beeldj nao get det me neet herkintj)

   Ich kós bèstemoder neet verstaon anen tillefoon, went de verbinjing waas vervörmp.

Aafbraeking

• ver-vör-me

Aafleijinge

• vervörmbaar, vervörmer, vervörming

Samestèlling

• ver- + vörme

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	vervörm		vervörms		vervörmp		vervörme	vervörmen	vervörmtj ↓vervörmp		vervörme	vervörmen	vervörmendj
	IPA	/və̽r'vœ̀rm/		/və̽r'vœ̀r̥m̥s/	/və̽r'vœ̀rmz/	/və̽r'vœ̀r̥m̥p/	/və̽r'vœ̀rmb/	/və̽r'vœ̀rmə/	/və̽r'vœ̀rmən/	/və̽r'vœ̀r̥m̥c/ /və̽r'vœ̀r̥m̥p/	/və̽r'vœ̀rmɟ/ /və̽r'vœ̀rmb/	/və̽r'vœ̀rmə/	/və̽r'vœ̀rmən/	/və̽r'vœ̀rməɲɟ/
vergangen tied	sjrif	vervörmdje	vervörmdjen	vervörmdjes		vervörmdje	vervörmdjen	vervörmdje	vervörmdjen	vervörmdje	vervörmdjen	vervörmdje	vervörmdjen	vervörmb vervörmp
	IPA	/və̽r'vœ̀rmɟə/	/və̽r'vœ̀rmɟən/	/və̽r'vœ̀rmɟəs/	/və̽r'vœ̀rmɟəz/	/və̽r'vœ̀rmɟə/	/və̽r'vœ̀rmɟən/	/və̽r'vœ̀rmɟə/	/və̽r'vœ̀rmɟən/	/və̽r'vœ̀rmɟə/	/və̽r'vœ̀rmɟən/	/və̽r'vœ̀rmɟə/	/və̽r'vœ̀rmɟən/	/və̽r'vœ̀rmb/
gebi-jjendje wies	sjrif			vervörm!				vervörme-v'r		vervörmtj!
	IPA			/və̽r'vœ̀rm/				/və̽r'vœ̀rməvər/		/və̽r'vœ̀r̥m̥c/	/və̽r'vœ̀rmɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	vervörme	vervörmen	vervörm ó		vervörme	vervörmen	vervörmentaere		vervörmentaeren		vervörme		vervörmen
	IPA	/və̽r'vœ̀rmə/	/və̽r'vœ̀rmən/	/və̽r'vœ̀rm/		/və̽r'vœ̀rmə/	/və̽r'vœ̀rmən/	/və̽r'vœ̀rmən̥'tɛ̀:re/		/və̽r'vœ̀rmən̥'tɛ̀:ren/		/və̽r'vœ̀rmə/		/və̽r'vœ̀rmən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: déformer
• Ingels: deform
• Nederlandjs: vervormen
• Spaans: deformar

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

vervörme ó /və̽r'vœ̀rmə/

1. (gerundium) gerundium II van vervörme
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• ver-vör-me

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	vervörme	vervörmen	—
	IPA	/və̽r'vœ̀rmə/	/və̽r'vœ̀rmən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	vervörme	vervörmen	—
	IPA	/və̽r'vœ̀rmə/	/və̽r'vœ̀rmən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

vervörme /və̽r'vœ̀rmə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vervörme
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vervörme
3. (neet-lemma) participium van vervörme

Aafbraeking

• ver-vör-me