Mofers

bewirk

Wirkwaord

bewirk

snorke /sn̥ɒ́r̥kə/

  1. (óneuvergenkelik) huuerbaar aomhaole mitte lóchpiep neet tegooj aop, wodoor 'ne raochelendje klank óntsteit
Aafbraeking
  • snor-ke
Net get anges gesjreve
Variaasje
Zagswies
  • snorke wie 'nen ós: hieël hel snorke

Verveuging

bewirk
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif snork snorks snork snorke snorken snork snorke snorken snorkendj
IPA /sn̥ɒ́r̥k/ /sn̥ɒ́rg/ /sn̥ɒ́r̥ks/ /sn̥ɒ́rgz/ /sn̥ɒ́r̥k/ /sn̥ɒ́rg/ /sn̥ɒ́r̥kə/ /sn̥ɒ́r̥kən/ /sn̥ɒ́r̥k/ /sn̥ɒ́rg/ /sn̥ɒ́r̥kə/ /sn̥ɒ́r̥kən/ /sn̥ɒ́r̥kəɲɟ/
vergangen tied sjrif snorkdje snorkdjen snorkdjes snorkdje snorkdjen snorkdje snorkdjen snorkdje snorkdjen snorkdje snorkdjen gesnork
IPA /sn̥ɒ́rgɟə/ /sn̥ɒ́rgɟən/ /sn̥ɒ́rgɟəs/ /sn̥ɒ́rgɟəz/ /sn̥ɒ́rgɟə/ /sn̥ɒ́rgɟən/ /sn̥ɒ́rgɟə/ /sn̥ɒ́rgɟən/ /sn̥ɒ́rgɟə/ /sn̥ɒ́rgɟən/ /sn̥ɒ́rgɟə/ /sn̥ɒ́rgɟən/ /ɣə'sn̥ɒ́r̥k/ /ɣə'sn̥ɒ́rg/
gebi-jjendje wies sjrif snork! snorke-v'r snorktj!
snork!
IPA /sn̥ɒ́r̥k/ /sn̥ɒ́rg/ /sn̥ɒ́r̥kəvər/ /sn̥ɒ́r̥kc/
/sn̥ɒ́r̥k/
/sn̥ɒ́rgɟ/
/sn̥ɒ́rg/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif snorke snorken gesnork ó snorke snorken snorkentaere snorkentaeren gesnorke gesnorken
IPA /sn̥ɒ́r̥kə/ /sn̥ɒ́r̥kən/ /ɣə'sn̥ɒ́r̥k/ /ɣə'sn̥ɒ́rg/ /sn̥ɒ́r̥kə/ /sn̥ɒ́r̥kən/ /sn̥ɒ́r̥kən̥'tɛ̀:re/ /sn̥ɒ́r̥kən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'sn̥ɒ́r̥kə/ /ɣə'sn̥ɒ́r̥kən/

In anger spraoke

bewirk

Zelfstenjig naamwaord

bewirk

Neet-lemma

bewirk

snorke ó /sn̥ɒ́r̥kə/

  1. (gerundium) gerundium II van snorke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • snor-ke

Verbuging

bewirk
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif snorke snorken
IPA /sn̥ɒ́r̥kə/ /sn̥ɒ́r̥kən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif snorke snorken
IPA /sn̥ɒ́r̥kə/ /sn̥ɒ́r̥kən/


Wirkwaord

bewirk

Neet-lemma

bewirk

snorke /sn̥ɒ́r̥kə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van snorke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van snorke
Aafbraeking
  • snor-ke