snalle

Mofers

Wirkwaord

Lemma

snalle /sn̥álə/

1. (euvergenkelik) get vastrèkke door 'ne binjreem korter te trèkken in 'n snal of 'n gaspel

Aafbraeking

• snal-le

Aafleijinge

• aansnalle, toesnalle

Samestèlling

• snal + -e

Zagswies

• Dooch tich die doeas mer achteroppe fietsj snalle.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	snal		snals		snaltj		snalle	snallen	snaltj		snalle	snallen	snallendj
	IPA	/sn̥àl/		/sn̥àl̥s/	/sn̥àlz/	/sn̥àʎ̥c/	/sn̥àʎɟ/	/sn̥álə/	/sn̥álən/	/sn̥àʎ̥c/	/sn̥àʎɟ/	/sn̥álə/	/sn̥álən/	/sn̥áləɲɟ/
vergangen tied	sjrif	snaldje	snaldjen	snaldjes		snaldje	snaldjen	snaldje	snaldjen	snaldje	snaldjen	snaldje	snaldjen	gesnaldj
	IPA	/sn̥àʎɟə/	/sn̥àʎɟən/	/sn̥àʎɟəs/	/sn̥àʎɟəz/	/sn̥àʎɟə/	/sn̥àʎɟən/	/sn̥àʎɟə/	/sn̥àʎɟən/	/sn̥àʎɟə/	/sn̥àʎɟən/	/sn̥àʎɟə/	/sn̥àʎɟən/	/ɣə'sn̥àʎɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			snal!				snalle-v'r		snaltj!
	IPA			/sn̥àl/				/sn̥áləvər/		/sn̥àʎ̥c/	/sn̥àʎɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	snalle	snallen	gesnal ó		snalle	snallen	snallentaere		snallentaeren		gesnalle		gesnallen
	IPA	/sn̥álə/	/sn̥álən/	/ɣə'sn̥àl/		/sn̥álə/	/sn̥álən/	/sn̥álən̥'tɛ̀:re/		/sn̥álən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'sn̥álə/		/ɣə'sn̥álən/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: sjnalle
• Ingels: fasten^(en:)
• Nederlandjs: gespen
• Pruus: schnallen
• Viëtnamees: thắt chặt^(vi:)

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

snalle ó /sn̥álə/

1. (gerundium) gerundium II van snalle
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• snal-le

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	snalle	snallen	—
	IPA	/sn̥álə/	/sn̥álən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	snalle	snallen	—
	IPA	/sn̥álə/	/sn̥álən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

snalle /sn̥álə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van snalle
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van snalle

Aafbraeking

• snal-le

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

snalle /sn̥álə/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van snal

Aafbraeking

• snal-le