sjraag

'n sjraag

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjraag v /ʃr̥à:x/

1. 'n kónstruksje bestäöndje oet 'nen draagbalk dae aan bèdskantje op e paar puuet ligk die sjuuns mitein zeen verbónjen en 'nen drieheuk vörme; die wuuert gebroek veur plenk of anger lankwerpige veurwerpe te stiepe

Aafbraeking

• sjraag

Aafleijinge

• houtsjraag

Verwantje wäörd

• bók

Zagswies

• örges (e paar) sjragen ónger zitte

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjraag		sjrage	sjragen
	IPA	/ʃr̥à:x/	/ʃr̥à:ɣ/	/ʃr̥á:ɣə/	/ʃr̥á:ɣən/
dim.	sjrif	sjraegske	sjraegsken	sjraegskes
	IPA	/ʃr̥ɛ̀:çskʲe/	/ʃr̥ɛ̀:çskʲen/	/ʃr̥ɛ̀:çskʲes/	/ʃr̥ɛ̀:çskʲez/

In anger spraoke

• Frans: tréteau m
• Ingels: trestle, sawhorse, sawbuck
• Nederlandjs: schraagbok g, schraag g, bok g
• Pruus: Sägebock m, Schragen m
• Spaans: burro m
• Zweeds: sågbock v