sjouf

e sjouf

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjouf ó /ʃɒ́u̯f/

1. 'n klein verhuueging of 'n óngerstèl worop me de liekkis van 'ne gestórvenen op zitj
2. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur sterfbèd

Aafbraeking

• sjouf

Verwantje wäörd

• begraefenis, doeadskis

Zagswies

• op 't sjouf ligke: opgebaardj ligke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjouf		—
	IPA	/ʃɒ́u̯f/	/ʃɒ́u̯v/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	sjouf		—
	IPA	/ʃɒ́u̯f/	/ʃɒ́u̯v/	—

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: baor
• Frans: catafalque m
• Ingels: bier
• Nederlandjs: baar g, doodsbaar^(nl:) g, katafalk g, lijkbaar g
• Pruus: Bahre v
• Spaans: catafalco m
• Zweeds: katafalk g

'n sjouf

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjouf v /ʃɒ̀u̯f/

1. (landjboew) 'n net gebónjen en rech aafgesneje sjob mit lank struue van kaore, van aadshaer oet mit twieë benj gebónje

Raod

'n "sjob" is ónverzörg biejein gebónje; 'n "sjouf" is waal fijn gebónje.

Aafbraeking

• sjouf

Verwantje wäörd

• houp
• binjster, garf, huipe, miet, opper, sjob, zichtenhaok

Zagswies

• 'n sjouf struue

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjouf		sjouve	sjouven
	IPA	/ʃɒ̀u̯f/	/ʃɒ̀u̯v/	/ʃɒ́u̯və/	/ʃɒ́u̯vən/
dim.	sjrif	sjuifke	sjuifken	sjuifkes
	IPA	/ʃø̀i̯fkʲe/	/ʃø̀i̯fkʲen/	/ʃø̀i̯fkʲes/	/ʃø̀i̯fkʲez/