sjoeffel

'n sjoeffel

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjoeffel v /ʃufəl/

1. (gesjieër) e wirktuug mit e platligkendj, sjerp, iezere (of staole) mets det vas zitj aan 'ne (meis houtere) steel det me veuroet stuuetj veur ónkroed los te kriegen oete aerd

Raod

Lèt op! Bakkes sjrief sjoefel.

Aafbraeking

• sjoef-fel

Aafleijinge

• sjoeffele
• sjoeffelblaad, sjoeffelmesjien
• trèksjoeffel

Verwantje wäörd

• hak, sjrepel

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjoeffel		sjoeffele	sjoeffelen
	IPA	/ʃufəl/		/ʃufə̽lə/	/ʃufə̽lən/
dim.	sjrif	sjuuffelke	sjuuffelken	sjuuffelkes
	IPA	/ʃʉ̜fə̽l̥kʲe/	/ʃʉ̜fə̽l̥kʲen/	/ʃʉ̜fə̽l̥kʲes/	/ʃʉ̜fə̽l̥kʲez/

In anger spraoke

• Frans: sarclage m
• Ingels: weeder, hoe, scuffle
• Nederlandjs: schoffel g
• Pruus: Schuffel v

Wirkwaord

Neet-lemma

sjoeffel /ʃufəl/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van sjoeffele
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van sjoeffele

Aafbraeking

• sjoef-fel