sjób

de sjóbbe van 'ne vès

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

sjób m /ʃʊb/

1. (bieëster) regelmaotig gevörmdje plaetjes van nagelechtig matterjaal det de hoed van väöl bieëster (wie reptiellen en vèsse) oetmaak
2. (euverdrechtelik) e veurwerp of matterjaal det de vorm van 'ne [1] haet
3. de sjöpvörmige bekskes aan e waterraad wobie de krach van 't water euvergedrage wuuert oppe as

Aafbraeking

• sjób

Net get anges gesjreve

• sjob, sjop, sjöp

Aafleijinge

• sjóbbedeer, sjóbbestert
• livvenhieëresjubke

Zagswies

• Es se-n 'ne vès sjoeanmaaks, mós se gèn sjóbbe dao-op laote.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	sjób		sjóbbe	sjóbben
	IPA	/ʃʊb/		/ʃʊbə/	/ʃʊbən/
dim.	sjrif	sjubke	sjubken	sjubkes
	IPA	/ʃøb̥kʲe/	/ʃøb̥kʲen/	/ʃøb̥kʲes/	/ʃøb̥kʲez/
dat.	sjrif	sjób		sjóbbe	sjóbben
	IPA	/ʃʊb/		/ʃʊbə/	/ʃʊbən/

In anger spraoke

[1]

• Frans: écaille v
• Ingels: scale
• Nederlandjs: schub g
• Pruus: Schuppe v
• Spaans: escama v
• Zweeds: fjäll ó

[3]

• Pruus: Schaufel v
• Zweeds: skovel g