ophokke

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich hok get op	mer ich hok get op	det ich get ophok	ich höb get opgehok
IPA	/ɪç hɒk çæd 'ɒp/	/mær‿ɪ̽ç hɒk çæd 'ɒp/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd 'ɒpɒk/	/ɪç‿œ̽b ʝæd ɒpɣ̊əhɒk/

ophokke /ɒpɒkə/

1. (euvergenkelik) bieëster in 't hok haje (meis gezag van hinne)
2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) luuj in hökskes indeile

   Doe mós neet ophokke, meh mitlaeve mit anger luuj.

Aafbraeking

• op-hok-ke

Aafleijinge

• ophokking
• ophokplich

Samestèlling

• op- + hok + -e

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ophok		ophoks		ophok		ophokke	ophokken	ophok		ophokke	ophokken	ophokkendj
	IPA	/ɒphɒk/	/ɒphɒg/	/ɒphɒks/	/ɒphɒgz/	/ɒphɒk/	/ɒphɒg/	/ɒphɒkə/	/ɒphɒkən/	/ɒphɒk/	/ɒphɒg/	/ɒphɒkə/	/ɒphɒkən/	/ɒphɒkəɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ophokdje	ophokdjen	ophokdjes		ophokdje	ophokdjen	ophokdje	ophokdjen	ophokdje	ophokdjen	ophokdje	ophokdjen	opgehok
	IPA	/ɒphɒgɟə/	/ɒphɒgɟən/	/ɒphɒgɟəs/	/ɒphɒgɟəz/	/ɒphɒgɟə/	/ɒphɒgɟən/	/ɒphɒgɟə/	/ɒphɒgɟən/	/ɒphɒgɟə/	/ɒphɒgɟən/	/ɒphɒgɟə/	/ɒphɒgɟən/	/ɒpɣ̊əhɒk/	/ɒpɣ̊əhɒg/
gebi-jjendje wies	sjrif			hok op!				hokke-v'r op		hoktj op! hok op!
	IPA			/hɒg ɒp/	/hɒg ɒb/			/hɒkəvər ɒp/	/hɒkəvər ɒb/	/hɒgɟ ɒp/ /hɒg ɒp/	/hɒgɟ ɒb/ /hɒg ɒb/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ophokke	ophokken	opgehok ó		ophokke	ophokken	ophokkentaere		ophokkentaeren		opgehokke		opgehokken
	IPA	/ɒphɒkə/	/ɒphɒkən/	/ɒpɣ̊əhɒk/	/ɒpɣ̊əhɒg/	/ɒphɒkə/	/ɒphɒkən/	/ɒphɒkən̥'tɛ̀:re/		/ɒphɒkən̥'tɛ̀:ren/		/ɒpɣ̊əhɒkə/		/ɒpɣ̊əhɒkən/

't Wirkwaord "hokke" kump los neet veur; de vörm daovan staon hieónger aangegaeve.

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	hok		hoks		hok		hokke	hokken	hok		hokke	hokken	—
	IPA	/hɒk/	/hɒg/	/hɒks/	/hɒgz/	/hɒk/	/hɒg/	/hɒkə/	/hɒkən/	/hɒk/	/hɒg/	/hɒkə/	/hɒkən/	—
vergangen tied	sjrif	hokdje	hokdjen	hokdjes		hokdje	hokdjen	hokdje	hokdjen	hokdje	hokdjen	hokdje	hokdjen	—
	IPA	/hɒgɟə/	/hɒgɟən/	/hɒgɟəs/	/hɒgɟəz/	/hɒgɟə/	/hɒgɟən/	/hɒgɟə/	/hɒgɟən/	/hɒgɟə/	/hɒgɟən/	/hɒgɟə/	/hɒgɟən/	—
gebi-jjendje wies	sjrif			hok!				hokke-v'r		hoktj! hok!
	IPA			/hɒk/	/hɒg/			/hɒkəvər/		/hɒkc/ /hɒk/	/hɒgɟ/ /hɒg/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	—		—		—		—				—
	IPA	—		—		—		—				—

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: hokke
• Ingels: stable
• Nederlandjs: ophokken

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ophokke ó /ɒpɒkə/

1. (gerundium) gerundium II van ophokke
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• op-hok-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ophokke	ophokken	—
	IPA	/ɒpɒkə/	/ɒpɒkən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ophokke	ophokken	—
	IPA	/ɒpɒkə/	/ɒpɒkən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

ophokke /ɒpɒkə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ophokke (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ophokke (in naevezats)

Aafbraeking

• op-hok-ke

Variaasje

• (in houfzats) hokke op