mót

'n mót [2]

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

mót v /mʊt/

1. (bieëster) 'n saort insek det väöl liek oppe roewvogel, meh meis snachs aktief is
2. (synoniem) (bieëster) (specefiek) anger waord veur kleiermót (Tineola bisselliella)

Aafbraeking

• mót

Aafleijinge

• móttig
• kleiermót, witkopmót

Verwantje wäörd

• roewvogel
• kiekgäötje, pielstert

Zagswies

• Mótte zitten inne kleier: Dao is gènne kal van get mótte doon. / Dao mót nieks. ('n waordspeling van 't bieës "mót" mit 't wirkwaord "mótte")

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	mót		mótte	mótten
	IPA	/mʊt/	/mʊd/	/mʊtə/	/mʊtən/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—

In anger spraoke

[1]

Aadingels: moþþe(ang:) v Baskisch: sits(eu:) Frans: papillon de nuit m Ingels: moth

Nederlandjs: mot g Pruus: Motte v, Nachtfalter m Spaans: heterócero m Zweeds: nattfjäril g

Wirkwaord

Neet-lemma

mót /mʊt/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van mótte
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van mótte
3. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van mótte

Raod

't Is óndudelik of 'ne gebejendje wies meugelik is mitte beteikenis van dit wirkwaord; vorm [3] is dan ouch gooddeils hypothetisch.

Aafbraeking

• mót